Ότι του φανεί του Λωλοστεφανή
Καράβια έφτιανες ανοξείδωτα με ξάρτια που τα ουράνια έγλυφαν εβλαβικά, από ντόκους αλάργεβες μια ζωή ολάκερη στον ατέλεφτο πλου βαφτισμένη. . Ενάντιος στα κάθε λογής λιμάνια, παρθένα πόρνη γ... Read more
Δυό φτεράνεμοι, ένας λεβάντες κατρακυλάει αγέρωχος τον πουνέντε να βρει να φιλιώσουν ταίρι να γεννούν, να σπείρουν γεννήματα κι απλωσιές να ανοίξουν στο μεταθανάτιο σύμπαντο. . Δυό σπλαχνικο... Read more
Με χίλιους δυό πόνους και με λαχτάρα ανείπωτη τον πέταξες από τη μήτρα σου, πολλά τα κόπια και οι στερήσεις πιότερο για να θεριέψει το βλαστάρι σου πανύψηλο δεντρί να γένει. Και δώστου τα πρ... Read more
Ούτε ένα γραφτό για τα με, μήτε μια στάλα μελάνι δεν άφησα σπονδή στα τρίσβαθα της έρπουσας ανάγκης μου. Ούτε δυό αράδες γοερές να θυμίζουν στους μετά πως ζωντανός ήμουν πριν από δάφτους. Τί... Read more
Τρομαγμένος από γουρλωμένα μάτια απέραντων, ετερόκλητων σογιών, να λαχταράς τη ζωοφόρα ρόγα της μάνας σου,κάπως έτσι άδραξες την πρώτη σου εφκαιρία για ζωή. Και μετά εκείνα τα ατέλεφτα παιχν... Read more
Τραντάζονται συθέμελα τα απομεινάρια της φύσης σου κι ένας φτεράνεμος πνοή παλέβει να δώκει στα ονείρατα, κείνα που στη κούνια σου άφηκες απωθημένα. Δαντέλες γαλάζες και ροζ ανάκατες με το ά... Read more
Οχι….. όχι δεν είμαι γω …. Δεν είμαι γω εκείνος που τους θεούς σου έκαψα θυμίαμα στην απαράμιλλη παραφροσύνη σου. . Δεν είμαι γω που ανήμπορος να σαλιώσω πληγές, τα σωθικά μου έφ... Read more
Σκόρπια τα αναθέματα που στις καρδιές κατοικούσαν, ανάκατα με έφχες εβλαβικά καμωμένες, από κερί μονάκριβο στα πόδια της μεγαλόχαρης αφημένο. Μπροστάρικα σα πάντα τα παιδιά μέσα από ρουμάνια... Read more
Αφθαρτη σε θωρούσα να φτερουγάς, καταμεσής στ’αλώνια μ’ένα κόμπο στο λαιμό και πνιγμένη στο δάκρυ ματιά. Κι ήταν τ’αηδόνι με την πούλια αντάμα που την περιπλάνησή σου συντ... Read more
Σκέβεσαι φορές πολλές πως το χρέος σου έκαμες στο πολλαπλάσιο, ηδονικά παραμερίζεις τ’ αχαμνά σου μονόπατα και μακάριος αρμενίζεις στην επίπλαστη νηνεμία σου. . Σάμπως ο κόσμος ολάκερο... Read more
Με ‘να φεβγιό στις πλάτες βαριό, αβάσταχτο πορέβεσαι, υγρή αφτιασίδωτη, σε ανήλια λαγούμια λαξεμένη. . Μαρμάρινες καμπύλες τα σπλάχνα σου διαφεντέβουν κι αίμα σα βύσσινο γλυκό ξεπροβάλ... Read more
Ανέσπερα φτερά καμώνονται πως φοράν, μα χιτώνες άλικοι λαμπυρίζουν στο απόφωτο δείλι. Έρμες αγκάλες χέρια αποζητάν, χέρια από γης και νοήματα καμωμένα. . Άναρχα μυρωδικά εβωδιές σκορπάν ολού... Read more
Σήκωσε το να μάτι αψηλά στ’ αστροφώτιστο στερέωμα μα τ’άλλο πεισματικά χάμω κοιτούσε. . Απ’ τη μια τα πεφταστέρια με τη λάμψη τους τράνωναν το νου. Απ’ την άλλη η χέρ... Read more
Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.
Email Address
Subscribe
2015 Powered By Anorthografies.net