Ούτε ένα γραφτό για τα με,
μήτε μια στάλα μελάνι δεν άφησα
σπονδή στα τρίσβαθα της έρπουσας
ανάγκης μου.
Ούτε δυό αράδες γοερές
να θυμίζουν στους μετά
πως ζωντανός ήμουν πριν από δάφτους.
Τίποτε για τα με,
μα ούλα για τα σε.
.
Ούλα για σένα μεγάλη ερωμένη,
ηλιόμορφη κυρά, αγαπησιάρα μάνα,
άνοιξη των αβλών του κόσμου ολάκερου,
ψιθύρισμα σε ρουμάνια λιόχαρα,
αγεράκι εαρινό που τα σύγνεφα σκορπά.
Ούλα για τα σε παρθένα μου,
απέθαντη γυναίκα με στήθια ολόρθα
που το στερέωμα κοιτούν
πληγές να γητέψουν στο θηλασμό τους.
.
Ούλα για σένα, για σένα μοναδική μου
αφέντρα Λεφτεριά.
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...