Όταν ήμουνα μικρός, μ’ άρεσε να στέκομαι στο ένα πόδι φτεροκοπούσε η ψυχή μου με το μετέωρο αυτό χάδι όσο μεγαλώνω, γαντζώνομαι και με τα χέρια Μια φουρκισμένη αναμονή και ένας μισοτ... Read more
Μάτια μικρά, ασπρόμαυρα,πνιγμένα από άγρια ματόκλαδα, μαθημένα μονάχα την ασκήμια να κοιτούν, άμαθα στην ομορφάδα των χρωμάτων, στεγνά, χωρίς την υγράδα λυτρωτικών δακρύων. Αυτιά σφαλ... Read more
Ένα ολάνοιχτο παραθύρι στον δειλό πρωινό ήλιο. Οι μυρουδιές απ’ τα ζουμπούλια που γλυκαίνουν τα πρωινά βλέφαρα πριν ακόμα ανοίξουν τη καρδιά τους στο φως. Το άρωμα της κα... Read more
Φίλε σε σένα κράζω. Εσένα που σε έχουν πείσει ότι εσύ φταις για την ξεφτίλα σου. Εσένα που προσπαθούν με όλα τα μέσα να σε μεταλλάξουν σε ζητιάνο της δικής σου ζωής.Εσένα που σε έχουν καταφέ... Read more
Μαγέψου απ τη φύση, αγάπη νερό πιες τον αέρα, γλύψε τη μέρα κοίτα μακριά, περπάτα κοντά μύρα τα πάντα, να ξέρεις πως μοιάζουν δικά σου κάνε, όσα σε νοιάζουν γεύσου αυτά που εκτιμάς, με χορτά... Read more
Τον τελευταίο καιρό έχω μεγάλους προβληματισμούς που βασανίζουν το κεφάλι μου. Ας πούμε, ένας από τους προβληματισμούς μου είναι αν το ποτάμι μπορεί να ανέβει στο βουνό …τέλος πάντων.... Read more
Μαντήλι ποτισμένο αίμα και δάκρυ, μαντήλι κουνάμενο σε χέρια λαχτάρας, πεθυμιάς,γυρισμού. Μαντήλι που πληγές περασμένες στη λήθη του νου δένει, μαντήλι που τον ιδρώ μετώπων καθαρών σκ... Read more
Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.
Email Address
Subscribe
2015 Powered By Anorthografies.net
