ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΓΡΑΦΙΑΔΕΣ

Κυρίες και κύριοι που το τελεφταίο καιρό όπως και γω

γράφετε ότι γουστάρετε στο ίντερνετ και όχι μόνο.

Καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη του καθένα μας

να εκφραστεί, καταλαβαίνω την ανάγκη να μιλήσεις

για τον νταλκά σου, για τον προβληματισμό σου, τα

θέλω σου. Επίσης καταλαβαίνω την ανάγκη προβολής

ίσως, την ανάγκη υπερανύψωσης του εγώ σου.

Όλα αφτά κατανοητά και θεμιτά ίσως … σε άλλους

καιρούς. Αλλά τώρα…..???….. εδώ…????? σε καιρούς

χαλεπούς σε ένα τόπο ρημαγμένο…??????

Κάποιοι από σας έχετε ταλέντο και υπάρχει σοβαρός

λόγος να γράφετε, μη το σπαταλάτε σε ενδοσκοπήσεις

και υπερτεράστιες ψυχαναλύσεις, μη το αναλώνετε

σε δυσνόητα γραφτά και ανώφελα υπονοούμενα.

Ο έρωτας για παράδειγμα είναι η απόλυτη έκφραση

της λεφτεριάς, πως να τον χωρέσεις σε ένα δωμάτιο

με έναν άντρα και μια γυναίκα…???? Ίσως αν είσαι ο

Νερούντα, ο Χατζηδάκις, ο Γκάτσος, να μπορείς.

Οταν ο Νερούντα μιλάει για τα στήθια μιας γυναίκας

και τη γης μονάχα λεφτεριά αναβλύζει. Όταν ο Μάνος

τραγουδάει Γκάτσο μέσα από τον έρωτα ελεφθεριακή

επανάσταση μυρίζει. Εσύ μπορείς να το κάνεις…???? Εγώ

όχι. Και αν με ρωτάς γιατί ντε και καλά πρέπει όλοι να μιλάμε

για επανάσταση,πολύ απλά θα σου πω … γιατί έρωτας

χωρίς λεφτεριά είναι σακάτης.

Οσο για σένα που αχολιέσαι με αψηλούς προβληματισμούς,

ίσως να τους έχω και γω, και άλλοι πολλοί, αλλά άμαν πεινάς

δεν βοηθάει και πολύ ( τουλάχιστον άμεσα ) εκτός και αν

είσαι ο Μπουκόφσκι που μέσα από προσωπικά θέματα

με το πιοτό με τις πουτάνες και ατέρμονες σουρεαλιστικές

παλινδρομήσεις μπορείς να αναδεικνύεις την αναπηρία του

καπιταλισμού και της εξουσίας.

Και μη ξεχνάς ….<η τέχνη δεν πρέπει να αντανακλά σαν τον

καθρέφτη, μα σαν φακός να μεγεθύνει> …. ( αν λέγεται τέχνη

αφτό που κάνουμε … πολύ αμφιβάλω )

Τέλος πάντων με έπιασε το δασκαλίστικό μου. Πάντως αν αναρωτίεσαι

ποιος είμαι που δίνω συμβουλές …… μη το σκαλίζεις …απλά γράψε

με στα αρχίδια σου και νάσαι καλά.