Το στόρυ ξεκινάει ένα Κυριακάτικο απόγευμα που κάθεσαι να δεις λίγο μπαλίτσα, σου έχουν γαμηθεί τα πάντα οπότε λες να πάω να δω το ματσάκι να ξεφύγω λίγο, δεν είναι κακό.
Ξεκινάει το παιχνίδι και έχεις τον τύπο δίπλα σου να γαντζώνεται από τα τσιγάρα με το σφύριγμα της έναρξης, ο χώρος γεμίζει από φωνές, επευφημίες, αποδοκιμασίες. Εγώ ειλικρινά, νιώθοντας καταπονημένος για όλα όσα συμβαίνουν τριγύρω και κυρίως στο κεφάλι μου τα τελευταία χρόνια, παρέμεινα να χαζεύω σαν να έβλεπα παράσταση στο θέατρο, μου άρεσε ρε παιδί μου αλλά μου ήταν αδιανόητο να ξοδευτώ παραπάνω απ όσο του πρέπει, αλλά και ακατόρθωτο.
Τότε άρχισα να παρατηρώ τους γύρω μου, τι νεύρο, τι αξιοπρέπεια, τι μύγα στο σπαθί τους, τι αντιδράσεις, όλοι έτοιμοι να μουντάρουν στην τηλεόραση και να την κάνουν χίλια κομμάτια με την αδικία και το πέναλτι. Κάπου μεταξύ μπινελικιών και κωλοδαχτύλων γωνία βρέθηκα να αναρωτιέμαι που την βρίσκουν τόση όρεξη, που την είχαν τόση ενέργεια. Μετά κατάλαβα γιατί αυτοί έχουν τόση πολύ όρεξη, συσσωρευμένη οργή και ενέργεια, γιατί αυτοί ξεσπάνε μόνο εκεί!
Δηλαδή έρχεται το κάθε αρχίδι και σου λέει ότι εγώ θα σου γαμήσω τη ζωή, θα σου γαμήσω το μέλλον, θα σου γαμήσω την αξιοπρέπεια, θα σου γαμήσω την οικογένεια, φίλους και γνωστούς, αλλά εσύ δεν θα πεις κουβέντα, και απαντάς με την γεμάτη υπονοούμενα σιωπή σου: Οκ.
Και στο καπάκι έρχεται ο Βασάρας και σου σφυράει ένα πέναλτι άδικο, το οποίο έχει αποτέλεσμα 11 φελλοί να κερδίσουν 11 άλλους φελλούς που θεωρείς ότι είναι δικοί σου φελλοί από το κρασί που φτιάχνεις στο υπόγειο, και είσαι έτοιμος να τα γαμήσεις όλα. Εκεί δεν συγχωρείς τίποτα, ούτε την αδικία αλλά ούτε και την μειωμένη απόδοση. Γιατί χωρίς φαΐ μπορώ να κοιμηθώ, αλλά χωρίς την αρρώστια πρώτη δεν μπορώ φαίνεται να μονολογείς με το ύφος της καψούρας.
Συμπέρασμα:
Όσο τα γήπεδα και τα μπουζούκια θα είναι γεμάτα, η επανάσταση αναβάλλεται.
*Ως έσχατη λύση προτείνεται η υποχρεωτική ενδυμασία στολής διαιτητή για όσους ασχολούνται επαγγελματικά με την πολιτική … τότε ίσως ακούσουν τεκμηριωμένη κριτική, ίσως προκαλέσουν και αντιδράσεις, λέω εγώ τώρα.
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...