ΖΩΝΤΑΝΟΣ?

Φτάνει -μουρμούρισε,

απόστρεψε το βλέμμα από ταψηλά,

κατόπι έφτυσε καταγής,

έγνεψε στην ανηφοριά,

έσβησε με τη πατούσα το φλέμα

μη και αφήσει τίποτε πίσω

και άλλαξε την στράτα του

μια για πάντα.

.

Καινούργιες θάλασσες γαληνεμένες

τον επερίμεναν

και νιές στεριές δοσίματα γιομάτες .

Ο πόλεμος ,η πείνα ,ο φόβος κι η σκλαβιά

φάνταζαν προδότρες γκόμενες,

μνήμες αβάσταχτα απολιθωμένες.

.

Είχε πια αναθαρέψει,

μονάχος κουλάντριζε το βιός του ,

η απόφαση του τράνταζε

συθέμελα το σύμπαντο.

.

Ηταν μονάχος πια,λεφτερωμένος,

τώρα που για το μακρύ ταξίδι

είχε ξεκινήσει……….

μόλις είχε αφήσει πίσω

την εφήμερη απληστία

και για τη ματαιόδοξη αιωνιότητα

τραβούσε.