ΣΙΧΑΜΑ

Δυό ποδάρια ανοιχτά πεταμένα στο δρόμο

τρεμάμενα, εκλιπαρούν για ένα δάκρυ,

κει που το φως με τα πετούμενα αγκαλιά

τραγούδι φτιάνουν το σκότος να προγκίξουν.

.

Δυό χέρια με τις φούχτες σφαλιστές γιομάτες ξόρκια,

συνταιριάζουν με θύμησες αναπάντεχες,

κει που το στερέωμα την άβυσσο καταπλακώνει

ανταριασμένο σα κύμα βουβό.

.

Δυό ζωογόνα  στήθια μουσκεμένα στο γάλα

βλαστάρια ζοφερά βυζαίνουν ,

κει που οι φυλές συρματοπλέγματα υψώνουν

μη και βρωμίσουν από τα έξω, μιας και τα μέσα τους

έχουν σαπίσει από καιρό.

.

… κι ένα σιχαμένο μυαλό ξεχασμένο παρακείθε,

τ’αρχίδια του βλογάει μέσα σε ρασοφόρες

απεχθείς εκκρίσεις βλεννογόνου.

.

Και συ, ξεχασμένος στη τόση δα αϋπνία σου

τον μακάριο γυρέβεις γαμημένος

από βαρβιτουρικές εξουσίες.