Ότι του φανεί του Λωλοστεφανή
Καθισμένος ανακούρκουδα στην αναπαφτική σεζλονκ του, με κρασί στο ένα χέρι και το βιβλίο με τα ποιήματα στο ζερβό, αγνάντεβε την φύση που νωχελικά απλώνονταν κάτου ίσα μπροστά από την βίλα τ... Read more
‘Ακου ανθρωπάκο, όταν γεννήθηκες σου μίλησαν για θεούς που ναι πάνω από σένα και καθορίζουν την μοίρα σου,που και που σε αφήνουν και να αποφασίσεις αν θα πας στα τάρταρα. Σου μίλησαν γ... Read more
Σου γράφω με τις τελεφταίες σταλαγματιές ανάσας που απόμειναν στο τρεμάμενο απ’ το δειλινό χέρι μου. . Θέλω να σου θυμίσω ερώτους κι αναπάντεχες προσμονές που το συναπάντημα μας σημάδε... Read more
Φτιαγμένη από αίμα, λάσπη και αστροφεγγιά ήσουν, ολόρθη με δυο χαρακιές, μια στο πρόσωπο, που στάβρωνε δυο μουσκεμένα μάτια και μια καταμεσής στα στήθια, που μάβρο γάλα στάλαζαν λυπημένα, έρ... Read more
Χαράματα ήταν σαν σου ‘πα να φυλάγεις στη ζωή σου στιγμές πολύτιμες, καμωμένες από αγώνες και λέφτερα ιδανικά. . Ήταν τότες που το βλέμμα σου οριζόντους ατέλεφτους σπάθιζε, ξανοίγονταν... Read more
Ήταν καλά τα χρόνια που περάσαμε, μου ψιθύρισες τη στιγμή που το ξέφωτο πρόβαλε ομπρός μας σα μια στάλα απανεμιάς βουτηγμένη στη λήθη. Θυμάμαι πως έγειρα λιγάκι πάνω σου να αποφύγω το αγκάθι... Read more
Καθρεφτιζόσουν ώρες ατελέφτητες στον σπασμένο καθρέφτη, την τελειότητα αναζητώντας, ενώ εγώ διάβαζα για την απύθμενη έλλειψη νερού στο Μπαγκλαντές. . Μετρούσες, άδοντας σε ήχο πλάγιο βυζαντι... Read more
Είμαι όμορφη? Ρώτησε με βλέφαρα υγρά και μια προσμονή ανέσπερη. Είμαι? Ξαναψέλλισε, με στήθια παλλόμενα και μια παλάμη υψωμένη να ικετέβει τα σύγνεφα σταλάζοντας το αίμα της στην γης. . Είμα... Read more
Πρόσφατα σχόλια