Αβάσταχτη η αλαφράδα του τόπου αφτού που τα φτερά του απλώνει, το σύμπαντο να αγκαλιάσει. Αβάσταχτη κι η καταχνιά που αφήνει τούτο το αποχείμωνο αναμαλλιασμένο και στέρφο από προσδοκίες. . Δ... Read more

(Λύπη) το όνειρο, λείπει η λύπη, έλλειψη θλίψης μιας και λείπει ο άνθρωπος, περιχαρής η θλίψη με την απουσία της. . Δεν μου λείπει κανείς μιας και λείπω εγώ, όσο για σας τους λοιπούς, αδιαφο... Read more

Είπες θεός θε να γενείς, απ’ εξ αρχής την πλάση να σμιλέψεις. Και τρανός έγινες και η μεγαλοσύνη σου τα πέρατα των οριζόντων διάβηκε και στα στόματα όλων το όνομά σου ψελλίζονταν. . Εί... Read more

Σου γράφω με τις τελεφταίες σταλαγματιές ανάσας που απόμειναν στο τρεμάμενο απ’ το δειλινό χέρι μου. . Θέλω να σου θυμίσω ερώτους κι αναπάντεχες προσμονές που το συναπάντημα μας σημάδε... Read more

Όσο γράφω τόσο ζηλέβω αφόρητα τον μπάρμπα Κώστα τον Βάρναλη, ίσως γιαφτό δεν γράφω πολύ πια. Επειδή όσο και να καμώνομαι δεν φτάνω την απλότητα του, τις καθημερνές αραδιασμένες λέξεις του, τ... Read more

Φτιαγμένη από αίμα, λάσπη και αστροφεγγιά ήσουν, ολόρθη με δυο χαρακιές, μια στο πρόσωπο, που στάβρωνε δυο μουσκεμένα μάτια και μια καταμεσής στα στήθια, που μάβρο γάλα στάλαζαν λυπημένα, έρ... Read more

Χαράματα ήταν σαν σου ‘πα να φυλάγεις στη ζωή σου στιγμές πολύτιμες, καμωμένες από αγώνες και λέφτερα ιδανικά. . Ήταν τότες που το βλέμμα σου οριζόντους ατέλεφτους σπάθιζε, ξανοίγονταν... Read more

Τέσσερα άψυχα κορμιά κείτονταν πνιγμένα στο αίμα, στη γωνιά Στουρνάρη και Πατησίων. Ένα ματσάκι μαργαρίτες σφιχταγκαλιασμένες στο χέρι της μιας και μια τσαλακωμένη φωτογραφία ενός φαντάρου τ... Read more

Καθρεφτιζόσουν ώρες ατελέφτητες στον σπασμένο καθρέφτη, την τελειότητα αναζητώντας, ενώ εγώ διάβαζα για την απύθμενη έλλειψη νερού στο Μπαγκλαντές. . Μετρούσες, άδοντας σε ήχο πλάγιο βυζαντι... Read more

Είμαι όμορφη? Ρώτησε με βλέφαρα υγρά και μια προσμονή ανέσπερη. Είμαι? Ξαναψέλλισε, με στήθια παλλόμενα και μια παλάμη υψωμένη να ικετέβει τα σύγνεφα σταλάζοντας το αίμα της στην γης. . Είμα... Read more