Το μάγουλό σου ακουμπώ και λιώνουν τα χιόνια όπως η φτέρη στον αγέρα σκορπά. Ανεμοβρόχι η ματιά σου που τα έφτακτα μαλιά μου χαϊδέβει καθώς το απόβραδο γέρνει να αποκοιμηθεί. . Ήταν τότε που... Read more

Γράμμα το γράμμα, συλλαβή την συλλαβή, λέξη την λέξη χτίζεται ο λόγος και ξαστερώνει ο ουρανός, φέβγουν τα σύγνεφα χαρωπά και χορούς ατέλεφτους στήνουν κι ο νους απογειώνεται, καλπάζει σε άτ... Read more

Τα καρφιά μέσα στο δάκρυ έλιωναν και ο σπαραγμός τραχύς, ανήκουστος ίσαμε πέρα κει βοούσε και αντιλαλούσαν τα ρουμάνια κι έσκαζε ο βράχος απ’ το κύμα το βουβό και ο αγέρας λυσσομανούσε... Read more

Παναγιές απροσμέτρητες το σύμπαντο γιομίζουν. Παναγιές ρακένδυτες με σταβρωμένα χείλη και θλιμμένη ματιά, απόκοσμες μέσα στο βουερό πλήθος που υστερόβουλα σεργιανά μαναχά για να τις κάνει αό... Read more