ΑΠΟΚΛΗΡΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

Άνοιξες έζησες πολλές μα καμιά εντός σου.

Πάντα απέστρεφες το βλέμμα απ’ τις μυγδαλιές

που ερωτοτροπούσαν με τις ηλιαχτίδες,

σεμνός καθώς ανατράφηκες γιομάτος λίπος

που μονάχα του νου την ανάσα  μικραίνει.

Ποτές δεν μύρισες τη φρεσκάδα της νιας χλόης,

μιας και τα ακριβά βαθυστόχαστα αρώματα

δεν σου επέτρεπαν τέτοιες φτωχές απολάφσεις

σκαλισμένες στο νοτισμένο χώμα.

.

Φτωχέ άμοιρε ποιητή,

από κει ψηλά που βρίσκεσαι αφτοεξόριστος

μα και απόκληρος απ’ τους θνητούς συνάμα,

τελικά μπαγάσας σαν τον θεό σου κατέληξες

που τόσο πολύ θέλησες για να φτάσεις.