Μια σκιά μεγαλύτερη από την ύλη που την προκαλεί, καλύπτει τις στέγες των σπιτιών. Τα σώματα αβοήθητα μοιάζουν με τελευταία οχηρά, το ίδιο σημαντικά, το ίδιο τρωτά. Οι πόλεις αδειάζουν χωρίς να αδειάζουν και οι μέρες περνούν χωρίς να περνούν. Κάπως έτσι πρέπει να γέμιζαν τα ημερολόγια σε καιρούς πολέμου. Κάπως έτσι άδειαζαν οι ψυχές σε καιρούς ειρήνης.
Ο θάνατος είναι μία διαδικασία που έχει διαφορετική διάρκεια για τον καθένα. Άλλοι γεννιούνται και πεθαίνουν με αυτόν, άλλοι δεν τον συναντούν ποτέ. Είναι άδικο κάποιοι να μοιράζονται την ζωή και κάποιοι καθόλου τον θάνατο. Είναι άδικο και για την ζωή και για τον θάνατο.
Ο γίγαντας του ευρώ μικραίνει πόντους, κάνοντας ενδιάμεσες στάσεις σε εφημερεύοντα super market και live streaming εφαρμογές. Πρώτα θα γεμίσουμε με θεάματα το κεφάλι, μετά θα γεμίσουμε την κοιλιά με κάθε πιθανή συνταγή και ύστερα από τα πολλά πλυσίματα από φόβο ίσως βγουν και μερικές τσίμπλες από τα μάτια.
Η ατομική ευθύνη, μικρή αδερφή της συλλογικής, πιστεύει ότι έχει την ευκαιρία να παίξει τον μεγαλύτερο ρόλο της ζωής στο θέατρο του παραλόγου. Είναι έτοιμη να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά, χωρίς να βλέπει ότι το πλοίο βουλιάζει και δεν της δόθηκε χώρος απλά οι άλλοι λακίσαν.
Όταν το σήμερα μετριέται σαν μπόι με το αύριο και κερδίζει σε πόντους, τότε η γη γίνεται ξανά μια μπάλα που περιμένει να την παίξουν παιδιά, έτσι ώστε αποκαμωμένη από το παιχνίδι και τα λαχανητά να απλώσει και πάλι.
Ο καιρός αλλάζει από μέρα σε μέρα. Οι καιροί χρειάζεται περισσότερο χρόνο από αυτό.
.
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...
