(Λύπη) το όνειρο, λείπει η λύπη, έλλειψη θλίψης μιας και λείπει ο άνθρωπος, περιχαρής η θλίψη με την απουσία της. . Δεν μου λείπει κανείς μιας και λείπω εγώ, όσο για σας τους λοιπούς, αδιαφο... Read more
Είπες θεός θε να γενείς, απ’ εξ αρχής την πλάση να σμιλέψεις. Και τρανός έγινες και η μεγαλοσύνη σου τα πέρατα των οριζόντων διάβηκε και στα στόματα όλων το όνομά σου ψελλίζονταν. . Εί... Read more
Σου γράφω με τις τελεφταίες σταλαγματιές ανάσας που απόμειναν στο τρεμάμενο απ’ το δειλινό χέρι μου. . Θέλω να σου θυμίσω ερώτους κι αναπάντεχες προσμονές που το συναπάντημα μας σημάδε... Read more
Όσο γράφω τόσο ζηλέβω αφόρητα τον μπάρμπα Κώστα τον Βάρναλη, ίσως γιαφτό δεν γράφω πολύ πια. Επειδή όσο και να καμώνομαι δεν φτάνω την απλότητα του, τις καθημερνές αραδιασμένες λέξεις του, τ... Read more
Το λαμπρό στεφάνι της δόξας που φθίνει σαν τίμιο ξύλο με λάβαρο μοιάζει και χρήση δεν έχει καμία Το χνάρι στην άμμο της μνήμης που φθίνει σαν σάτυρος στέκει στον καθρέφτη μπροστά προκαλεί Το... Read more
Τι είναι αυτό που όλα τα ενώνει, όλα τα χωράει. Αυτό που περισσεύει ή αυτό που λείπει. Αυτή η μαγική δύναμη που κάνει τη γη να γυρίζει. Αυτή η μαγνητική δύναμη που είναι πάνω απ όλους και όλ... Read more
Φτιαγμένη από αίμα, λάσπη και αστροφεγγιά ήσουν, ολόρθη με δυο χαρακιές, μια στο πρόσωπο, που στάβρωνε δυο μουσκεμένα μάτια και μια καταμεσής στα στήθια, που μάβρο γάλα στάλαζαν λυπημένα, έρ... Read more
Χαράματα ήταν σαν σου ‘πα να φυλάγεις στη ζωή σου στιγμές πολύτιμες, καμωμένες από αγώνες και λέφτερα ιδανικά. . Ήταν τότες που το βλέμμα σου οριζόντους ατέλεφτους σπάθιζε, ξανοίγονταν... Read more
Τέσσερα άψυχα κορμιά κείτονταν πνιγμένα στο αίμα, στη γωνιά Στουρνάρη και Πατησίων. Ένα ματσάκι μαργαρίτες σφιχταγκαλιασμένες στο χέρι της μιας και μια τσαλακωμένη φωτογραφία ενός φαντάρου τ... Read more
Καθρεφτιζόσουν ώρες ατελέφτητες στον σπασμένο καθρέφτη, την τελειότητα αναζητώντας, ενώ εγώ διάβαζα για την απύθμενη έλλειψη νερού στο Μπαγκλαντές. . Μετρούσες, άδοντας σε ήχο πλάγιο βυζαντι... Read more
Είμαι όμορφη? Ρώτησε με βλέφαρα υγρά και μια προσμονή ανέσπερη. Είμαι? Ξαναψέλλισε, με στήθια παλλόμενα και μια παλάμη υψωμένη να ικετέβει τα σύγνεφα σταλάζοντας το αίμα της στην γης. . Είμα... Read more
Αποστρέφοντας το βλέμμα απ’ τις θολές ματιές, την δικιά σου την καθάρια αναζητώντας, σάλεψαν τα σωθικά μου, σαν τότες που σε πρωτόδα να ονειρέβεσαι κάτω απ’ τον ίσκιο μιας μυρτιά... Read more
Σαν το βλέμμα αριστερά γύρισε να αντικρύσει το βουνό των κεντάβρων, γαλήνεψε η ψυχή μου. . Οι καστανιές, οι δρύες, ντυμένες τα γιορτινά του κισσού φορέματα, καμάρωναν σα νιες που τον αγαπητι... Read more
Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.
Email Address
Subscribe
2015 Powered By Anorthografies.net