Βραδινές ονειρώξεις

Μια σπίθα άμμου

Μια δροσιά βγαλμένη από τα μέσα

Ένας κόσμος ολάκερος, των τρελών οι ονειρώξεις

.

Είπα να δω και γω το μέτρημα των άστρων

Είπα να πω και γω την αντανάκλαση των πεινασμένων

Είπα να κοιμηθώ και γω με τη γεύση από τη γαζία στο στόμα

.

Όσα είπα περισσότερα από όσα άκουσα

Όσα είδα λιγότερα από όσα κοίταξα

Όσα διάβασες μεγαλύτερα απ όσα είπα

.

Είναι κ αυτό που έχεις μέσα και το ταΐζεις ανάλογα με την πείνα του

Είναι κ αυτό που έχεις μέσα και τους ταΐζεις ανάλογα με την πένα σου

Είναι κ αυτό που μοιράζεσαι με το έξω που είναι καλύτερο απτό ψέμα σου

.

Το κάδρο με τις τετράγωνες υποσχέσεις

Το φλέμα με την πίκρα της αλήθειας

.

και η μόνιμη εκείνη ανοιχτή σου πληγή

να σε κοιτά καρτερικά

με αλαζονεία

ψιθυρίζοντας σου κρυφά στο αυτί

ότι ποτέ δεν θα είναι κλειστή

ότι και καλά μένει ανοιχτή μοναχά για σένα

.

Εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί σου φλέγεται

Εδώ ο κόσμος αλλάζει από κάποιον που κομπιάζει

Εδώ ο κόσμος ο παλιός πεθαίνει

.

Εγω σου υποσχέθηκα έναν άλλο κόσμο

σου υποσχέθηκα τον δικό σου

και ονειρεύτηκα τον δικό μου

.