Είναι που δεν μεγάλωσε, που δεν έγινε άντρας
Πόσες φορές άκουσα αυτή την φράση μικρός, μάλλον όσες φορές χρειαζόταν για να την πιστέψω
Πόσες να ταν αληθινή, ποτισμένη με την δική μου αλήθεια;
Μήπως δεν γδύθηκαν μπροστά μου τόσες μεγάλες αλήθειες που νόμιζα ότι κατείχα;
Μόνο που για να γίνεις άντρας πρέπει να σκοτώσεις το παιδί μέσα σου
πρέπει να κάνεις φόνο εξ αμελείας ή εκ προ μελέτης
για να καταφέρεις να σκεπάσεις την μόνη αλήθεια του να είσαι παιδί
να την κρύψεις με τους βρεγμένους επίδεσμους της σκοπιμότητας
Αυτός δεν μεγάλωσε ποτέ, δεν έγινε ΑΝΤΡΑΣ.
Έτσι ονόμασαν όσους δεν προσαρμόστηκαν αμέσως στην εικονική κανονικότητα
Έτσι ονόμασαν όσους δεν τους άρεσαν οι όροι και αποφάσισαν να αλλάξουν παιχνίδι
Έτσι και για όσους κόκκους άμμου δεν συντάχθηκαν στις συντεταγμένες ριπές του ανέμου
για να γίνουν το εναλλακτικό συμπλήρωμα στους αμμόλοφους της συνήθειας
Σε αυτούς που χαράζουν δρόμους
και σε αυτούς που κλείνουν τα μάτια γιατί δεν αντέχουν τον πόνο
Σε αυτούς που κρύβουν το πρόσωπο
γιατί δεν συνήθισαν τη βρώμα
Είδες, παιδιά είναι τελικά και όχι άντρες, όσοι πρόφεραν με περηφάνια τα όχι
όχι αυτοί που αντί για καφέ καταπίνουν καταφάσεις
Ναι, σίγουρα υπάρχουν και άλλοι
άλλοι που τους οδηγεί η δειλία κι ο φόβος
αλλά αυτοί δεν μπορεί να είναι παιδιά
είναι κάτι ενδιάμεσο
ούτε παιδί, ούτε άντρας
σαν αυτούς που δεν μεθάνε
γιατί φοβούνται τον χαλαρό εαυτό τους
Σκατά στους φασίστες
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...