Αμετροεπές το βουνό φαντάζει κάτου απ’ τη θάλλασα που ξαπλωμένη τ’ ανάσκελα σα μωρή παρθένα σε οίστρο χαρχαλέβει τα σκέλια της. Μονάχα σαν το ανήφορο πιάσεις, μονάχα τότες οσμίζε... Read more
Σαν κοσμογέννα μήτρα στάθηκες πανώρια ομπρός μου και με κρυφές ανασεμιές μυρωμένες από μυρτιά και δυόσμο μου ψιθύρισες και αγάλματα στάθηκαν ολόρθα και η θωριά τους τον ορίζοντα έσκισε και ο... Read more
Ο οδηγός του άνοιξε την πόρτα της κατακόκκινης σαν αίμα Φεράρι, εκείνος από την θέση του συνοδηγού ξεπρόβαλε το ένα του ποδάρι που ταν φυλακισμένο σ’ένα πανάκριβο παπούτσι. Ένα ντουμάν... Read more
Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.
Email Address
Subscribe
2015 Powered By Anorthografies.net
