Νάταν λέει μια αγκαλιά ο κόσμος νάταν, γιομάτος φιλιά και χάχανα παιδιών.   Νάταν λέει χαλασμένα τα κανόνια αχρείαστα νάταν, να τα φορτώναμε νου και ψυχή, να κάνουν  μπαμ στα σύγ... Read more

Mάτια υγρά, θαμμένα στο κλάμα σε χιλιάδες θύμησες. Πέρα και πάνω από βουνά, δίπλα σε ρεματιές που το λιόγερμα φωτάνε σαν κατακόκκινο αίμα τρεχάμενο. Χέρια λιγνά, τρεμάμενα, με ακροδάχτυλα λε... Read more

Οταν η θλίψη στα μάτια ενός παιδιού συναντά τη γλώσσα από ένα κουτάβι.   Οταν η ποδιά της μάνας γιομίζει με το άψυχο κορμί του σπλάχνου της.   Οταν το στάχυ περήφανο σκύβει να ψιθυ... Read more

Χιόνι στη καρδιά, μα και στο μυαλό μαύρο χιόνι, αντίκρυ στο λευκό της ορμής, της νιότης, που τόσο μου λείπει. Ενάντια στο άλικο των αιμάτων, αγνώστων από την ιστορία ηρώων καθημερνών, εσένα,... Read more

Μορφές ανθρώπων ιλαρών μέσα στη πάχνη του φόβου. Ανάσες πολύτιμες γιομάτες πίστη και λάβαρα αφιονισμένα πλημμυρισμένα μίσος. Σεργιάνι ατελεύτητο, πάνου κάτου νυφοπάζαρο ψυχών μονάχων, πάνου... Read more

Σπουδαγμένα λόγια και έργα ανάλατων, αμύριστων, βαριών. Γιατρικά που την αρρώστια γεννάνε προτού τη γιατρέψουν. Μηχανές ενάντια στο μάστορα που τις έφτιασε μα και στη τέχνη του ενάντια. Ποιή... Read more