Από μικρός είχα κάποιο θέμα με το μάθημα της Ιστορίας.
Είχε αφτές τις ημερομηνίες, τα ονόματα και τους τόπους
που το μυαλό μου αρνιόταν να απομνημονέφσει.
Αρκετά αργότερα παρατήρησα και κάτι άλλο, από τη μιά
ενώ αναφερόταν με τραγική ακρίβεια, ας πούμε στα ρούχα του
τάδε στρατηγού και στα όπλα του τάδε πολέμου, έδινε
μικρότερη σημασία στους νεκρούς του πολέμου, τα θύματα
πάντα αναφέρονται σε εκατοντάδες, χιλιάδες, ‘η και εκατομμύρια,
πάντα στρογγυλοί οι αριθμοί σχεδόν ποτές ακριβείς.
Θα μου πείτε …… μα πως ο ιστορικός να μετρήσει έναν έναν
τους νεκρούς? ….. σίγουρα είναι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά πάντα
είχα την αίσθηση ότι περισσότερο τον αφορούσαν τα αίτια
και τα αποτελέσματα ( πάντα δοσμένα μέσα και από προσωπικές
κρίσεις και απόψεις ) παρά οι άνθρωποι.
Τέλος πάντων έτσι γράφεται η ιστορία και το αν μαρέσει εμένα
λίγο ενδιαφέρει.
Τώρα ίσως αναρωτιέστε γιατί τα γράφω αφτά.
Μου ήρθαν στο μυαλό ένεκα που γίνεται μέγας ντόρος τις μέρες
τούτες για τους νεκρούς του πολυτεχνείου.Οχι δεν ήταν 28 ήταν 15
μάλλον ήταν 18, όχι δεν υπήρχε νεκρός στο πολυτεχνείο αλλά
στη Στουρνάρη, όχι στη Στουρνάρη αλλά στη Μπουμπουλίνας.
Τι παρατηρούμε λοιπόν σαφτή την πρόσφατη ιστορία που αφορά
όχι πόλεμο αλλά μια συγκεκριμένη εξέγερση σε συγκεκριμένο τόπο?
Παρατηρούμε τους ( ιστορικούς ) να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στον
αριθμό των θυμάτων και στο τόπο εκτέλεσης. Γιατί άραγε?
Γιατί ο ( ιστορικός ) απαγορέβεται νάναι φασίστας, μπορεί όμως
κάλλιστα νάναι φασίζων. Γιατί όλος αφτός ο ντόρος από τη κυρία
της νδ και απ τα χρυσαβγουλα, γίνεται για να δείξουν πόσο καλή
ήταν η χούντα και πόσο κακά τα παιδιά του πολυτεχνείου.
Κυρίες και Κύριοι … το Πολυτεχνείο ξεκίνησε και αφτοοργανώθηκε
από μια δράκα λέφτερων φοιτητών απέναντι σε μια άθλια τυραννία
( προς το τέλος μπήκαν στο χορό και τα αριστερά κόμματα ) βοήθησαν
και ένα πλήθος λέφτερων πολιτών. Στο Πολυτεχνείο έπεσαν νεκροί
αγωνιστές της λεφτεριάς αλλά και άσχετοι πολίτες από όπλα μπάτσων
παρακρατικών και στρατιωτικών. Αφτή είναι η ουσιαστική αλήθεια,
όλα τα υπόλοιπα εξυπηρετούν άθλιους και σκοτεινούς σκοπούς σαν
και τους καιρούς μας.
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...