Η ΤΣΙΧΛΑ ….ΕΝΑ ΑΚΡΑΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Υπάρχουν πολλών ειδών τσίχλες. Τσιχλόφουσκες, αρωματικές ( για την αναπνοή), καθαρισμού οδόντων,και άλλα είδη που δεν μούρχονται τώρα.

Η τσίχλα αυτή καθ’ αυτή είναι ένα καταναλωτικό προϊόν το οποίο όπως και άλλα πολλά παρόμοια εφευρέθηκαν πρώτα και μετά για να πουληθούν έπρεπε να δημιουργηθεί μια έστω ελάχιστη αναγκαιότητα κατανάλωσης του προϊόντος τούτου.

Και για να γίνω πιό σαφής ….. η τσίχλα σε κάνει μάγκα. Αν μασάς αρκουδιάρικα δείχνεις ότι δεν κωλώνεις, ότι είσαι κουλ γενικά ότι είσαι και ο πρώτος λεβέγκουρας. Αυτό βέβαια ισχύει τα τελευταία χρόνια γιατί πρωτύτερα η τσίχλα ήταν γυναικείο προνόμιο το οποίο μάλιστα εχρησιμοποιείτο ενίοτε και για να προσδώσει σεξουαλικότητα αλλά και ακατανόμαστες προσδοκίες στο ισχυρό φύλο, ένεκα που η γκόμενα που μάσαγε, πολλές φορές χρησιμοποιούσε το μάσημα για να στείλει φιλήδονα μηνύματα στον απέναντι.

Η τσίχλα πέρα από τα παραπάνω, μπορεί να αντικαταστήσει και την τροφή, το ακατάπαυστο μάσημα δημιουργεί έκκριση σιέλου και προσφέρει ψευδαίσθηση μασήματος τροφής.

Η μεγάλη επανάσταση στο τομέα παραγωγής της τσίχλας, ήταν και παραμένει μέχρι τα τώρα η τσιχλόφουσκα. Αυτή είναι το είδος που έχει την δυνατότητα να δημιουργεί φούσκες, και βέβαια εξαρτώμενη πάντα και από την ικανότητα του μασούντος  στον ιδιαίτερο χειρισμό της γλώσσας, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι και θαυμαστά. Δεν είναι λίγες οι φορές που με ιδιαίτερο μένος έχουμε ανταγωνιστεί κάποιον στη δημιουργία της μεγαλύτερης φούσκας. Το στοιχείο αυτό του ανταγωνισμού είναι επίσης απαραίτητο στη ανάπτυξη της κατανάλωσης και του κέρδους κατ’ επέκτασιν.

Ενα άλλο αξιοπρόσεχτο γεγονός είναι το περιτύλιγμα όπως και η ίδια η εμφάνιση της τσίχλας, χρώματα, σχέδια, και βέβαια διαφήμιση. Εκεί τα πράματα αγγίζουν την τελειότητα, πανέμορφα κορίτσα, ατίθασα αγόρια,ευτυχισμένα παιδάκια, και όλα αυτά ένεκα μιας τσίχλας. Δόντια πάνλευκα, χαμόγελα τεράστια, ένας κόσμος που πλέει σε πελάγη ευτυχίας ένεκα που μασάει κάποια τσίχλα. Φλογερά φιλιά, έρωτες, κάβλα και λαύρα στη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, χαρά, ατέλευτη χαρά και όλα τούτα από μια τσίχλα.

Η τσίχλα πέρα από τα άλλα δίνει και τη δυνατότητα της εκδήλωσης αγανάχτησης, έχετε ποτές σκεφτεί πόσες επαναστάσεις έχουν αποσοβηθεί από την εκτόνωση  που προσφέρει το φτύσιμο μιας τσίχλας όταν πλέον έχει τελειώσει η γεύση και σου δίνεται η δυνατότητα με ένα φτου να αποβάλλεις το μισητό πλέον κατασκεύασμα?

Με τούτα και με τάλλα μπορεί κάποιος να φτάσει στο συμπέρασμα ότι η τσίχλα είναι άλλη μια δημιουργία του καπιταλισμού, η οποία πέρα από τις οικονομικές προεκτάσεις που έχει αυτό καθαυτό το προιόν, από την παραγωγή του μέχρι και την τελική πώλησή του στον καταναλωτή, με έντονο το στοιχείο της άμετρης υπεραξίας  σε όλα τα στάδια που ακολουθεί,  προβάλει έντονα και ολοκληρωτικά, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί, τη απαραίτητη στο σύστημα της ελεύθερης οικονομίας μας δημιουργία προιόντων των οποίων η χρεία είναι μέγεθος αμφισβητούμενο, όχι μόνο σαν τέτοιο αλλά και σαν ύπαρξη.