Άδικο χώμα καρτεράει
και ένας θεός ικέτης
ξεμπροστιάζεται
μπροστά στο λίγο απ΄το πολύ σου
αντιμέτωπος με το λίγο του
Ο χρόνος ξεπόρνεψε
γύρεψε υπακοή
σαν μια ζαριά βουβή
Άναρχος για όσα σου έταζαν
δεν του κανες τη χάρη
Μύρα πολλά και χρώματα
ιχνηλάτες
μπροστάρηδες σε ταξίδι
με προορισμό
το λουτρό της χαμένης αθωότητας
Ένα δάκρυ φαντάζει λίγο
ένας λυγμός φτωχός
κανένας θεός παρόν
εκεί που η γης αχόρταγη
σαν στείρα μάνα
τις απολήξεις ωσάν περίσσεμα γεύεται
Άγάπη ήρθες, αγάπη άφησες
και να φανταστείς
άλλοι με χρόνο περίσσεμα
δεν άφησαν τίποτα
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...
