Η ωραία καμωμένη

Kαμωμένη πρώτα στο μυαλό και την φαντασία, σαν ιδέα, σαν φάντασμα. Να γεννιέται μια φιγούρα που σκαλίζει τον λεπτό φλοιό ενός εγκεφάλου. Να σιγοσκίζει τα σκοτεινά του εκείνα σημεία που της επέτρεψαν να φωλιάσει μέσα. Άπιαστη φτιάξη όμως, σιγά μην την βαστάγανε τα δέρματα, σιγά μην την συγκρατούσαν τα όρια. Τα όρια είναι για να τα ξεπερνάμε έλεγε και έτρωγε τις πνευματικές σάρκες με μανία μωρού που ανακαλύπτει τον κόσμο.

Και έτρωγε και θέριευε, μέχρι που απεγκλωβίστηκε, ξεχύθηκε έξω, για να πάρει μία ανάσα από αυτές που είχε ακούσει ότι δίνουν και παίρνουν τις ζωές. Φεύγοντας, το τίμημα το πληρώνει πάντα το σπίτι που σε φιλοξενεί, καθώς ό,τι έδωσε για να σε κρατήσει εκεί, θα το πάρεις μαζί σου. Κάπως έτσι χάνουν τα λογικά τους οι άνθρωποι. Μοιράζουν απλόχερα τον εαυτό τους σε κάθε τι που έχει την ελπίδα να γίνει σπουδαίο.

Τα πλάσματα που ξεφεύγουν από τα στενά όρια της ανθρώπινης σκέψης, πρέπει να αλλάξουν μορφή για να επιβιώσουν. Σαν τις κάμπιες, που κρύβονται στο κουκούλι πριν μεταμορφωθούν σε πεταλούδες. Η Ωραία διάλεξε κάτι σκληρό και λευκό για να αλλάξει μορφή. Λευκό για να της θυμίζει την αγνή σκέψη που την γέννησε και σκληρό γιατί ήταν ανταγωνιστική και δεν γούσταρε τον χρόνο. Γι’ αυτό, στάθηκε σε ένα μάρμαρο και ξάπλωσε πάνω με ένα τρέμουλο, ένα σπάραγμα, σαν να περίμενε καρτερικά εκείνη την στιγμή που θα χαρίσει την παρθενιά της, που θα μοιράσει την γυναικεία της φύση με ένα στοιχείο, που έμελλε να είναι η πέτρα. Έτσι στοιχειώνουν οι μέρες.

Και να σου, η πέτρα σαρκώνει. Σαν φαλλός το καλέμι να χτυπιέται στον αναπαραγωγικό ρυθμό ενός οίστρου. Φτιάχνει ένα κόσμο από μετάξι, με μια γυναικεία φιγούρα να κοσμεί τον άξιο θάνατο. Στα μαλλιά της πλεγμένες, πέντε μυστικές συγχορδίες, μία για κάθε δάχτυλο του αριστερού χεριού, για να φωνάζουν ξόρκια μαγικά, κάθε φορά που θα ακουμπάς το χέρι σου τυχαία επάνω της. Να σε προκαλούν να παίξεις μαζί τους, στη φαντασμαγορική προοπτική μιας υπέροχης μελωδίας.

Ο χρόνος τελικά γίνεται σχετικός, όταν πάρεις ένα κομμάτι μάρμαρο και το βουτήξεις μέσα σε ένα φιλόξενο από αίμα σπίτι. Αυτά δεν τα αναφέρουν ποτέ οι τσελεμεντέδες, είναι λένε από τις συνταγές που δεν χωνεύονται εύκολα.