Δύο από τους ανθρώπους που σημάδεψαν την παιδική μου ηλικία, είναι δύο μπαρμπάδες. Ο ένας με είχε πρήξει με την γεωγραφία, ο άλλος που ήταν και νονός (σχωρεμένος), μου τάχε κάνει τσουρέκια με την ιστορία.
Ατέλειωτα βασανιστήρια και από τους διό στάθηκαν ανίκανα να με κάνουν να διαβάσω, ένεκα ρεμπεσκές. Σιγά μη κάτσω να διαβάσω για τα όρη και τους Πέρσες όταν απόξω τα φιλαράκια παίζουν κρυφτό και είναι και η Αννούλα εκεί με κάτι βυζάκια σαν λεμονάκια (πάντα μαζί της κρυβόμουν στριμωχτά).
Τα χρόνια περνούσαν, οι Αννούλες μεγάλωναν, και γω άρχισα να έχω προβλήματα. Ηταν τότες που οι Αννούλες μίλαγαν πριν πηδηχτούν, και πάνω στην μίληση έλεγαν και για χώρες, ποτάμια βουνά, Σπαρτιάτες, παγκόσμιους πολέμους Καρχηδόνιους………. και άλλα τέτοια ακαταλαβίστικα.
Μια μέρα κάπου εκεί στα 73, κει που ήμουνα αραχτός στο παγκάκι της πλατείας με ζυγώνει μια κοπελιά και μου αφήνει βιαστικά διό τρία χαρτιά χωρίς να βγάλει λέξη.Εμεινα κάγκελο, όχι από τα χαρτιά, αλλά από την ομορφιά της. Είχε μια αλλοτινή ομορφιά, δεν ήξερα τι ήταν αυτό, αλλά σίγουρα με είχε αναστατώσει, όχι τόσο ανάμεσα στα σκέλια, ούτε στη καρδιά, τέλος πάντων.
Λίγο αργότερα έμαθα ότι αυτά τα χαρτιά τα έλεγαν μπροσούρα, (αν και δεν έχει σημασία). Τα χαρτιά έλεγαν ότι δεν υπάρχουν κράτη δεν υπάρχουν σύνορα. Επίσης έλεγαν ότι όλοι οι πόλεμοι γίνονται για να επιβληθεί ο ισχυρός και ότι πάντα ο χαμένος είναι ο απλός λαός, και αυτά τα έλεγε Αναρχία και κάτι τέτοια περίεργα.
ΩΠΑ……ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ …… σκέφτηκα…. Από την επόμενη μέρα ο Γιώργης μέσα στις κουβέντες οι άλλοι έλεγαν , εγώ δήλωνα αναρχικός και καθάριζα….. όλα καλά.Έλα ντε όμως που κόλλησα …. έλα ντε που μ’άρεσε, και δώστου διάβαζα, και να και οι γκόμενες. Μέχρι και πρόεδρος έγινα…..( από τότες μου μεινε).
ΩΧ…. έχω ξεχάσει γιατί ξεκίνησα να γράφω…….ΑΑΑΑ…ΝΑΙ…< Λεφτεριά η θάνατος>. Αυτό ήταν το σύνθημα του 21, πάντα μ’αρεσαν τα συνθήματα, αλλά τούτο δω είναι πανέξυπνο.Δεν ξέρω ποιος το φτιαξε,δεν ξέρω ποιοι πολέμαγαν ποιους (η μάλλον ξέρω αλλα…).Πάντως αυτός που σκέφτηκε το σύνθημα ήταν ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ…… και θα εξηγηθώ πάραυτα.
Αν ήταν καπιταληστής θα έβαζε μέσα τη λέξη πατρίδα και δεν θα πρότεινε σαν πλαν Β τον θάνατο. Αν ήταν κομουνιστής θα έβαζε μέσα την λέξη προλετάριος και θα καθόριζε επακριβώς τον αντίπαλο. Αν ήταν χριστιανός θα γύρναγε το μάγουλο και δεν θα έλεγε τη λέξη λεφτεριά…….. …. Λοιπόν …. τα βλέπετε…????? ….Αναρχικός ήταν …σίγουρα.
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...
