Είναι κι αφτοί που φέβγουν χωρίς τυμπανοκρουσίες, ήσυχα, ανάλαφρα σαν τα πρώτα δειλά βήματα βρέφους. Είναι κάποιοι που φέβγουν χωρίς να αφήνουν βαθιά χνάρια, πληγές στο πέρασμά τους. Είναι α... Read more
Όταν θα καταφέρεις να αγοράσεις ένα σύγνεφο, θα πάψω να ονειρέβομαι. Όταν θα καταφέρεις να αγοράσεις την θλίψη μου, θα σταματήσω να χαμογελώ. Όταν θα καταφέρεις να αγοράσεις μια στάλα υπομον... Read more
Το μάγουλό σου ακουμπώ και λιώνουν τα χιόνια όπως η φτέρη στον αγέρα σκορπά. Ανεμοβρόχι η ματιά σου που τα έφτακτα μαλιά μου χαϊδέβει καθώς το απόβραδο γέρνει να αποκοιμηθεί. . Ήταν τότε που... Read more
Οι χαμηλοί ρυθμοί επιτρέπουν την μουσική, η μουσική επιβάλει το ρυθμό. Η μουσική διεισδύει. Μικρά βήματα απαλύνουν τις δονήσεις και το ανθρώπινο αποτύπωμα. Το κινητό στη δόνηση, το φαγητό ζε... Read more
Γράμμα το γράμμα, συλλαβή την συλλαβή, λέξη την λέξη χτίζεται ο λόγος και ξαστερώνει ο ουρανός, φέβγουν τα σύγνεφα χαρωπά και χορούς ατέλεφτους στήνουν κι ο νους απογειώνεται, καλπάζει σε άτ... Read more
Τα καρφιά μέσα στο δάκρυ έλιωναν και ο σπαραγμός τραχύς, ανήκουστος ίσαμε πέρα κει βοούσε και αντιλαλούσαν τα ρουμάνια κι έσκαζε ο βράχος απ’ το κύμα το βουβό και ο αγέρας λυσσομανούσε... Read more
Παναγιές απροσμέτρητες το σύμπαντο γιομίζουν. Παναγιές ρακένδυτες με σταβρωμένα χείλη και θλιμμένη ματιά, απόκοσμες μέσα στο βουερό πλήθος που υστερόβουλα σεργιανά μαναχά για να τις κάνει αό... Read more
Χνάρια στην άμμο, χνάρια στο σώμα. Οι ώρες μαλώνουν με τις αποστάσεις. Το άρωμα σου πλανιέται χωρίς να πλανάται κάτω από μπερδεμένους σχηματισμούς. Ένα πέλμα διψασμένο για έρωτα στην τροχιά... Read more
Στέρφα πόρνη η ιστορία καγχάζοντας κατηφοράει τις μεγάλες νεκρές λεωφόρους και στα τσιγκέλια ψυχές ανάπηρες αίμα σταλάζουν στα φρεσκοπλυμένα στρωσίδια. Ήταν βράδυ τότε που μου θύμισες πως έφ... Read more
Μια σκιά μεγαλύτερη από την ύλη που την προκαλεί, καλύπτει τις στέγες των σπιτιών. Τα σώματα αβοήθητα μοιάζουν με τελευταία οχηρά, το ίδιο σημαντικά, το ίδιο τρωτά. Οι πόλεις αδειάζουν χωρίς... Read more
Παρθένα από εγκόσμιες κηλίδες αιμάτινες κι από φτιασίδια του νου θανατερά. Παναγιά ανοιξιάτικη που καταμεσής στις φυλλωσιές θροΐζει λικνιζόμενη μια απ’ τον Λεβάντε και άλλοτε απ΄τον Μα... Read more
Αλλάζουν οι καιροί. Η σκιά παραμένει ως έχει, σαν εσωτερικός σπασμός τα σωθικά μου εξασκεί. Η τοξικότητα στο περιβάλλον είναι ίδια με αυτή των ανθρώπων και οι μουτζούρες στο κεφάλι μαλώνουν... Read more
Σε πρωτόδα στη κοιλάδα της Φουέντε Οβεχούνα κάπου στου 1470 τη χρονιά, πάνου σε άτι αστραφτερό να δρασκελάς οριζόντους, παρέα με τον Μπέρτολ, τον Βλαντιμίρ τον Γιάννη,τον Νίκο και άλλους πολ... Read more
Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.
Email Address
Subscribe
2015 Powered By Anorthografies.net