Στριμωγμένος ανάμεσα σε φτηνά άσματα χρυσοφόρα ξεπουλάω τη ζωή μου, ενθυμούμενος τρανές στιγμές δαφνοστεφανωμένες σα και κείνη τη θολή πια που ο κυρ Χοσέπ κατέβαζε εβλαβικά το κάντιο απ... Read more

Οι λέξεις δεν ειν σκουφιά για να τις πλέκεις, δε νογάνε από πολέμους που παγώνουν ψυχές στα χαρακώματα, δεν ανταλλάσσουν αποθυμιές απόμακρες, δεν βαφκαλίζονται σε ντιβάνια μπουρδέλων σα ξεδο... Read more

Καράβια έφτιανες ανοξείδωτα με ξάρτια που τα ουράνια έγλυφαν εβλαβικά, από ντόκους αλάργεβες μια ζωή ολάκερη στον ατέλεφτο πλου βαφτισμένη. . Ενάντιος στα κάθε λογής λιμάνια, παρθένα πόρνη γ... Read more

Δυό φτεράνεμοι, ένας λεβάντες κατρακυλάει αγέρωχος τον πουνέντε να βρει να φιλιώσουν ταίρι να γεννούν, να σπείρουν γεννήματα κι απλωσιές να ανοίξουν στο μεταθανάτιο σύμπαντο. . Δυό σπλαχνικο... Read more

Ούτε ένα γραφτό για τα με, μήτε μια στάλα μελάνι δεν άφησα σπονδή στα τρίσβαθα της έρπουσας ανάγκης μου. Ούτε δυό αράδες γοερές να θυμίζουν στους μετά πως ζωντανός ήμουν πριν από δάφτους. Τί... Read more

Τραντάζονται συθέμελα τα απομεινάρια της φύσης σου κι ένας φτεράνεμος πνοή παλέβει να δώκει στα ονείρατα, κείνα που στη κούνια σου άφηκες απωθημένα. Δαντέλες γαλάζες και ροζ ανάκατες με το ά... Read more

Οχι….. όχι δεν είμαι γω …. Δεν είμαι γω εκείνος που τους θεούς σου έκαψα θυμίαμα στην απαράμιλλη παραφροσύνη σου. . Δεν είμαι γω που ανήμπορος να σαλιώσω πληγές, τα σωθικά μου έφ... Read more

Σκόρπια τα αναθέματα που στις καρδιές κατοικούσαν, ανάκατα με έφχες εβλαβικά καμωμένες, από κερί μονάκριβο στα πόδια της μεγαλόχαρης αφημένο. Μπροστάρικα σα πάντα τα παιδιά μέσα από ρουμάνια... Read more

Αφθαρτη σε θωρούσα να φτερουγάς, καταμεσής στ’αλώνια μ’ένα κόμπο στο λαιμό και πνιγμένη στο δάκρυ  ματιά. Κι ήταν τ’αηδόνι με την πούλια αντάμα που την περιπλάνησή σου συντ... Read more

Σκέβεσαι φορές πολλές πως το χρέος σου έκαμες στο πολλαπλάσιο, ηδονικά παραμερίζεις τ’ αχαμνά σου μονόπατα και μακάριος αρμενίζεις στην επίπλαστη νηνεμία σου. . Σάμπως ο κόσμος ολάκερο... Read more