Ελαμπε το χιόνι στη θολή νυχτιά,
εγώ και μια σκύλα πλανεμένοι,
άδολοι περιδιαβαίναμε αχνά
στα σοκάκια,
ένα γατί μονάχα ακολουθούσε,
μάλλον κουβέντα γύρεβε…..
Τότες ήταν που έμαθα
για το φεβγιό σου,
τότες ήταν που έμαθα
πως στον κόσμο τούτον
είχες έρθει.
Δεν πρόλαβα μήτε να χαρώ
μήτε και να λυπηθώ,
μήτε το αθώο χαμογέλιο σου
να αντικρίσω.
Ισως δεν ήμουνα αντάξιός σου,
ίσως να μην άντεξες την ασχήμια
πανέμορφος καθώς ήσουν.
Ισως να φοβήθηκες εμάς τα τέρατα.
Ισως νάγινες το αντάλαγμα
για την αγορά υπερσύγχρονων όπλων
που μακελέβουν (παράπλεβρα) μωρά
…… δεν ξέρω…δεν θέλω να ξέρω
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...