Σε πρωτόδα στη κοιλάδα της Φουέντε Οβεχούνα κάπου στου 1470 τη χρονιά, πάνου σε άτι αστραφτερό να δρασκελάς οριζόντους, παρέα με τον Μπέρτολ, τον Βλαντιμίρ τον Γιάννη,τον Νίκο και άλλους πολ... Read more

Σκοτεινή ήταν η νύχτα, μουχλιασμένη, βρομούσε χνότα και κάτουρα λακέδων. Το φεγγάρι ξέχασε για να βγει, μήτε και κείνο τ΄αστέρι της Βηθλεέμ βρήκε το δρόμο κατά δω. Απέραντη νύχτα σαν όλες τι... Read more

Πίσω απ΄ την περήφανη καγκελόπορτα ένα δάκρυ γοερό κύλησε και μονομιάς μυριάδες γίνανε να ξεπλύνουν των άλλων τη ντροπή. Και τα σίδερα μάτωσαν και ο θρήνος σκέπασε τον στριγκό ήχο που δειλά... Read more

Σαν κοσμογέννα μήτρα στάθηκες πανώρια ομπρός μου και με κρυφές ανασεμιές μυρωμένες από μυρτιά και δυόσμο μου ψιθύρισες και αγάλματα στάθηκαν ολόρθα και η θωριά τους τον ορίζοντα έσκισε και ο... Read more

Αν για μια στιγμή χαμήλωνες το βλέμμα ίσαμε τη γης, ίσως και να καθάριζε η κοντόφθαλμη θωριά σου. Ίσως να βλεπες το θεριό που κρύβει ο νάνος στα σπλάχνα του. Ίσως και να αφουγκραζόσουν το κύ... Read more

Δυό ποδάρια ανοιχτά πεταμένα στο δρόμο τρεμάμενα, εκλιπαρούν για ένα δάκρυ, κει που το φως με τα πετούμενα αγκαλιά τραγούδι φτιάνουν το σκότος να προγκίξουν. . Δυό χέρια με τις φούχτες σφαλι... Read more

Σφαλιστά από τα μέσα τα κελιά,ανήλια, μιας κι ο ηλιάτορας  ντράπηκε για νάρθει και μοναχά μια φιγούρα ισχνή να φωτάει με τη σκιά της το έρεβος της τάξης. . Πέτρινος ο τοίχος και ζωντανές αλυ... Read more

Λέξεις στρογγυλεμένες, απάνθρωπες, φτηνές σαλέβουν στου νου τα σοκάκια, θύμησες γυρέβουν να μπαλώσουν, με στολίδια φανταχτερά, πόνους να αμβλύνουν ώσπου το κόκκινο γκρι να γεννεί και να σβήσ... Read more