Πόσα; Όσα

Πόσα προβλήματα

Πόσοι κόμποι

Πόσα κουβάρια με τέχνη τυλιγμένα

Πόσο ιδανικά δοσμένα για να εκτονώσω με μαεστρία την ανάγκη

Πόσα παράταιρα με τρόπο αφημένα

Που να ξεδιαλύνεις τα φωτίζοντα από τα απαστράπτοντα

Πως να ξεχωρίσεις τα πάθη τα βελοειδή από τα στροβιλίζοντα

Πως να θρέψεις ανήμερα στομάχια χωρίς αέρα να φουσκώσεις

Πως ευθεία να βαδίσεις γρήγορα χωρίς τις παρωπίδες

Πως να λατρευτείς χωρίς τις μυθοδίες

Πως να αγκυρώσω πλέοντα χωρίς χεριά από σκλάβους

Που να σου βρω απάγκιο χωρίς να φτάσεις τέρμα

Πως να ασβεστώσω χρώματα χωρίς δανικά λεφτά

Πως το κουράγιο να δοθεί χωρίς άδικη μοιρασιά

Όσα και οι δρόμοι

Όσες και οι λύπες

Όσα και τα πατσαβούρια της τυχαιότητας

Όσες και ανάγκες σου μαλάκα

Όσα και οι λάθος σου αποφάσεις

Αγγίζοντας τα με κλειστά μάτια

Χορεύοντας μαζί τους

Δείχνοντας πως χορταίνεις με ιδέες

Κρατώντας σφιχτόδετα συνοδοιπόρων χέρια

Γκρεμίζοντας ο ίδιος τους θεούς, γκρεμίζοντας του θρόνους

Κάνοντας την αρχή και λύνοντας τους κάβους

Μοιράζοντας τα όνειρα και όχι τις ελπίδες

Γινόμενος πινέλο μα και μπογιά συνάμα

Με ίσιο μέτρημα μπορεί και διό παλάμες ζύγια

Που;

εκεί που συναντιόνται οι ψυχές

εκεί που το ένα συναντά το άλλο

και αντί για διό … γεννούν πολλά