ΚΑΙ ΜΕΤΑ #1894#

Και μετά Γιωργία ήρθε εκείνος με τα σπυριά και μούλεγε για τον Ωνάση που ταν μεγάλος και τρανός και γω πούμουνα μικρός και μαλάκας σκεφτόμουνα πόσο πολύ δουλειά τράβηξε ο Τέλης για να βγάλει όσα βγάζουν 20.000.000. μαστόροι σε όλη τους τη ζωή και πολύ σκεφτόμουνα και άκρη δεν έβγαζα γαμώτο. Και μετά ο μπαμπάς μου μου έλεγε να γίνω άνθρωπος χρήσιμος στη κοινωνία και γω τον ρώταγα να δουλεύω εγώ να τρων οι άλλοι που λέει και ο χριστούλης μας? Και κείνος μούλεγε έχει ο θεός και γω ήμουνα μικρός και τον ζήλευα τον θεό που είχε και γω δεν είχα το σπαθί του Αχιλλέα και όλο γκρίνιαζα και η μαμά μου  μου το πήρε στο τέλος και γω αγάπαγα πιο πολύ τη μαμά μου από τον θεούλη που μου πήρε το σπαθί γιατί εκείνος δεν μου τόπερνε.

Και μετά στην έκτη πούχα και γκόμενα τη Ράνια που δεν τόξερε ήμουνα πολύ χαρούμενος και κοκορευόμουνα στους φίλους μου γιατί η Ράνια μονάχα είχε τότες βυζά οι άλλες δεν είχαν. Και μετά που έκλεβα το αμάξι του μπαμπά μου μια μέρα πήγαμε με τα φιλαράκια βόλτα στα εξάρχεια και κει ήταν όλοι με μούσια και δεν ήταν καθώς πρέπει και ένας φίλος μου φοβόταν αλλά εμένα μάρεσε πούταν έτσι ωραία ήταν. Και μετά ήταν ένας κύριος με κουστούμι σοβαρός και γω πολύ τον φοβόμουνα πάντα τους φοβόμουνα αυτούς τους σοβαρούς με τα κοστούμια γιατί άμαν τους έβλεπα θυμόμουνα τον λεπρό βασιλιά Μποντουέν που τον φοβόμουνα κιαυτόνα.

Και μετά μια μέρα πούχα φύγει από το σπίτι και καλά επανάσταση ήρθε και με βρήκε ο μπάρμπας μου και πολύ χάρηκα που ήρθε εκείνος γιατί τον αγάπαγα και τους άλλους τους αγάπαγα αλλά αυτόνα αλλιώς. Και τον άλλον αγάπαγα τον Τάσο που το 73 στο Πολυτεχνείο τον είχαν σακατέψει και δεν μπορούσε νάρθει να κάνει μάθημα στα παιδιά στο φροντιστήριο και κείνος με αγάπαγε μου μίλαγε και πάντα στο τέλος μου έκανε έτσι στα μαλλιά και γω τσαντιζόμουνα που μου τα χάλαγε και ήθελα ναμαι όμορφος εγώ.

Και μετά που μεγάλωσα και γω χάλαγα τα μαλλιά των μαθητών μου για να τους δείξω την αγάπη μου και αυτά καταλάβαιναν πάντα καταλαβαίνουν τα παιδιά γιαυτό τα λεν παιδιά. Και μετά ήρθε ο Χριστόφορος και με ρώτησε γιατί υπάρχουν στρατοί και γω δεν ήξερα να του απαντήσω γιατι είχα άγνωστες λέξεις στα αγγλικά αλληλεγγύη αγάπη δικαιοσύνη και τούπα έτσι ειν η ζωή από πολύ παλιά και μετά πήγα στο σπίτι και έκλαιγα που είχα άγνωστες λέξεις.

ΑΑΑΑΑΑΑΑ ήρθε ο φίλος μου ο Παντελής πάω να παίξω πόλεμο όλο τον νικάω είναι χαζός αυτός ……. γεια.