Σαν οι άνθρωποι γίνονται αριθμοί
οι λύκοι αλυχτάνε στα σκοτάδια της ψυχής
γυρέβοντας αίμα να ξεδιψάσουν τη λύσσα τους.
Μακελέβουν ιδέες και ιδανικά ,
ανταλλάσσουν τη φύση με την υπόφυση.
Χαράζουν σταβρούς σε σκελετωμένα κορμιά
βαρώντας νταούλια σε ξέφρενους ρυθμούς,
αιματοβάφουν αβλές και περβόλια
μέσα σε αποτρόπαιους ήχους αλυσίδων
που σέρνουν πληγιασμένα πόδια.
.
Κείνη την ώρα αλλοπαρμένες φτιάξεις
θωρούνε ψηλά το γαλάζο ,
πατούνε σε σύγνεφα φουσκωμένα
κι ανηφοράνε ίσαμε το στερέωμα.
Ποτίζουν με βαλσαμόλαδο ολάνθιστες πληγές
πριν προλάβουν τον πόνο να γεννήσουν.
Κάνουν καντάδες στην ομορφιά,
της δίνουν φιλί ζωής.
αφιερώνουν σπονδή στη θεά Λεφτεριά
την ύπαρξή τους ακέραια.
Βαστάνε εβλαβικά το προσάναμμα
της άγιας φλόγας που θε για νάρθει.
.
Τούτους τους απάνθρωπους καιρούς
που τα σπαθιά γυμνώθηκαν απ τα θηκάρια
και τον ήλιο τυφλώνουν,
ένα μονάχα έχεις να αποφασίσεις ……….
με ποιους θα πας ….. και ποιους θα αφήσεις.
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...