Εμπνευστής αυτού του γραφτού ο ΘΕΟΔΩΡΑΣ αλλά σε μια άλλη εκδοχή του.
Ολοι παραπονιόμαστε για το πως λειτουργούν τα κόμματα, για τις μίζες, για τη διαφθορά, για την εκμετάλλευση . Εχουμε άραγε σκεφτεί ότι τα κόμματα είμαστε εμείς? Εμείς τα δημιουργούμε, εμείς τα ψηφίζουμε, εμείς τα επανδρώνουμε ,εμείς τα γιγαντώνουμε . Εμείς επιτρέπουμε να μας εξαγοράζουν με ένα ρουσφέτι ,εμείς τους αντιμετωπίζουμε με το ΓΕΣ ΣΕΡ . Την μόνη ευθύνη που μπορώ πλέον να αποδώσω στους περισσότερους από τους πολιτικούς μας, είναι ότι όντας ξευτιλισμένοι λειτουργούν σαν υπαλληλίσκοι του ΚΑΠΙΤΑΛΟΝΑΖΟΦΑΣΙΣΜΟΥ .
Μία απόδειξη των παραπάνω είναι οι τελευταίες εκλογές……. το 90% των ψηφοφόρων της ΝΔ είναι φοβισμένοι άνθρωποι που περιμένουν κάπου να βολευτούν ,το 90% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ είναι φοβισμένοι βολεμένοι που φοβούνται μην ξεβολευτούν , το 90% των ψηφοφόρων της ΔΗΜΑΡ είναι φοβισμένοι ( αριστεροί )που ονειρεύονται εξουσία το 100% των ψηφοφόρων της Χ.Α είναι φοβισμένοι ηλίθιοι , το 70% όλων των ψηφοφόρων είναι φοβισμένοι από το ΕΥΡΟ .
Εντάξει…..τον φόβο σας το καταλαβαίνω…… αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πως μπορείτε να ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΑΣ ……βέβαια από την άλλη θα μου πεις…ο φόβος είναι φοβερός .
Ωραία όλα αυτά………….και τώρα τι…?????? Η απάντηση είναι απλή ,γκρεμίζουμε τα κόμματα που μας προκαλούν φόβο ,ανεβάζουμε προς το παρών τα κόμματα που μπορούμε άμεσα να ελέγχουμε , και πριν γίνουν ( εξουσία ) κι αυτά, τα γκρεμίζουμε και γινόμαστε αφέντες του εαυτού μας .
Εδώ τώρα μπαίνει ο ΜΕΓΑΣ ΦΟΒΟΣ ……<καλά ρε φίλε μπορούμε εμείς να γίνουμε αφέντες..???? ούτε τη γνώση έχουμε , άσε που έχουμε γεννηθεί κακοί ….> ……Και εγώ σε ρωτάω….. <αφού δεν έχεις γνώση και είσαι κακός ,πως στο διάολο ψηφίζεις ρε..???? >… <εντάξει….και το βιός μου..??? όλα αυτά που έφτιαξα χρόνια τώρα..???? >…. <τίποτε δεν έφτιαξες…ρημάχτηκες και δεν σε έχουν αφήσει να το πάρεις χαμπάρι…σε έχουν μάθει να θεωρείς πολυτέλεια την ευτυχία …..έχεις γεννηθεί ευτυχισμένος και το χεις ξεχάσει…>
Α Ν Α Σ Α …..μια λέξη με τρία (α.)…Α Γ Ε Ρ Α Σ , Α Γ Ω Ν Α Σ ,Α Λ Λ Η Λ Ε Γ Γ Υ Η , Λ Ε Υ Τ Ε Ρ Ι Α
Ένα πρωί θ’ ανοίξω την πόρτα
και θα βγω στους δρόμους
όπως και χτες.
Και δεν θα συλλογιέμαι παρά
ένα κομμάτι από τον πατέρα
κι ένα κομμάτι από τη θάλασσα
-αυτά που μ’ άφησαν-
και την πόλη. Την πόλη που τη σάπισαν.
Και τους φίλους μας που χάθηκαν.
Ένα πρωί θα ανοίξω την πόρτα
ίσα ολόισα στη φωτιά
και θα μπω όπως και χτες
φωνάζοντας “φασίστες!!”
στήνοντας οδοφράγματα και πετώντας πέτρες
μ’ ένα κόκκινο λάβαρο
ψηλά να γυαλίζει στον ήλιο.
Θ’ ανοίξω την πόρτα
και είναι -όχι πως φοβάμαι-
μα να, θέλω να σου πω, πως δεν πρόλαβα
και πως εσύ πρέπει να μάθεις
να μην κατεβαίνεις στο δρόμο
χωρίς όπλα όπως εγώ
– γιατί εγώ δεν πρόλαβα-
γιατί τότε θα χαθείς όπως και εγώ
“έτσι” “αόριστα”
σπασμένη σε κομματάκια
από θάλασσα, χρόνια παιδικά
και κόκκινα λάβαρα.
Ένα πρωί θ’ ανοίξω την πόρτα
και θα χαθώ
με τ΄όνειρο της επανάστασης
μες την απέραντη μοναξιά
των δρόμων που θα καίγονται,
μες την απέραντη μοναξιά
των χάρτινων οδοφραγμάτων
με το χαρακτηρισμό -μην τους πιστέψεις!-
Προβοκάτορας.
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...