Ότι του φανεί του Λωλοστεφανή
Σε πρωτόδα στη κοιλάδα της Φουέντε Οβεχούνα κάπου στου 1470 τη χρονιά, πάνου σε άτι αστραφτερό να δρασκελάς οριζόντους, παρέα με τον Μπέρτολ, τον Βλαντιμίρ τον Γιάννη,τον Νίκο και άλλους πολ... Read more
Σκοτεινή ήταν η νύχτα, μουχλιασμένη, βρομούσε χνότα και κάτουρα λακέδων. Το φεγγάρι ξέχασε για να βγει, μήτε και κείνο τ΄αστέρι της Βηθλεέμ βρήκε το δρόμο κατά δω. Απέραντη νύχτα σαν όλες τι... Read more
Πίσω απ΄ την περήφανη καγκελόπορτα ένα δάκρυ γοερό κύλησε και μονομιάς μυριάδες γίνανε να ξεπλύνουν των άλλων τη ντροπή. Και τα σίδερα μάτωσαν και ο θρήνος σκέπασε τον στριγκό ήχο που δειλά... Read more
Φοβάσαι γενναίε έλληνα μακεδόνα ανθρωπάκο, σε νοιώθω, σε βλέπω να τρέμεις ομπρός στη θέα της μάνας και του πατέρα που κρατάν αγκαλιά το πνιγμένο παιδί τους. Δεν τους μισείς γιατί είσαι και χ... Read more
Αμετροεπές το βουνό φαντάζει κάτου απ’ τη θάλλασα που ξαπλωμένη τ’ ανάσκελα σα μωρή παρθένα σε οίστρο χαρχαλέβει τα σκέλια της. Μονάχα σαν το ανήφορο πιάσεις, μονάχα τότες οσμίζε... Read more
Σαν κοσμογέννα μήτρα στάθηκες πανώρια ομπρός μου και με κρυφές ανασεμιές μυρωμένες από μυρτιά και δυόσμο μου ψιθύρισες και αγάλματα στάθηκαν ολόρθα και η θωριά τους τον ορίζοντα έσκισε και ο... Read more
Ο οδηγός του άνοιξε την πόρτα της κατακόκκινης σαν αίμα Φεράρι, εκείνος από την θέση του συνοδηγού ξεπρόβαλε το ένα του ποδάρι που ταν φυλακισμένο σ’ένα πανάκριβο παπούτσι. Ένα ντουμάν... Read more
Αν για μια στιγμή χαμήλωνες το βλέμμα ίσαμε τη γης, ίσως και να καθάριζε η κοντόφθαλμη θωριά σου. Ίσως να βλεπες το θεριό που κρύβει ο νάνος στα σπλάχνα του. Ίσως και να αφουγκραζόσουν το κύ... Read more
Δυό ποδάρια ανοιχτά πεταμένα στο δρόμο τρεμάμενα, εκλιπαρούν για ένα δάκρυ, κει που το φως με τα πετούμενα αγκαλιά τραγούδι φτιάνουν το σκότος να προγκίξουν. . Δυό χέρια με τις φούχτες σφαλι... Read more
Σφαλιστά από τα μέσα τα κελιά,ανήλια, μιας κι ο ηλιάτορας ντράπηκε για νάρθει και μοναχά μια φιγούρα ισχνή να φωτάει με τη σκιά της το έρεβος της τάξης. . Πέτρινος ο τοίχος και ζωντανές αλυ... Read more
Λέξεις στρογγυλεμένες, απάνθρωπες, φτηνές σαλέβουν στου νου τα σοκάκια, θύμησες γυρέβουν να μπαλώσουν, με στολίδια φανταχτερά, πόνους να αμβλύνουν ώσπου το κόκκινο γκρι να γεννεί και να σβήσ... Read more
Στριμωγμένος ανάμεσα σε φτηνά άσματα χρυσοφόρα ξεπουλάω τη ζωή μου, ενθυμούμενος τρανές στιγμές δαφνοστεφανωμένες σα και κείνη τη θολή πια που ο κυρ Χοσέπ κατέβαζε εβλαβικά το κάντιο απ... Read more
Οι λέξεις δεν ειν σκουφιά για να τις πλέκεις, δε νογάνε από πολέμους που παγώνουν ψυχές στα χαρακώματα, δεν ανταλλάσσουν αποθυμιές απόμακρες, δεν βαφκαλίζονται σε ντιβάνια μπουρδέλων σα ξεδο... Read more
Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.
Email Address
Subscribe
2015 Powered By Anorthografies.net