Το απαύγασμα, μιας λέξης ορφανής κουτουλάει πάνω σε βαρυσήμαντα σημεία στίξης πάνω σε γερασμένους κανόνες αναλώνεται στο σφιχταγκάλιασμα των μέτρων πληγωμένη από την βίαιη προσαρμογή στις συ... Read more

Ανάχωμα εστάθηκε του συρφετού η συμπόνια και απόκαμα αλέκιαστος, ανήμπορος, αγνώμων; Αλώβητος εστάθηκα σε πονεμένη αφήγηση και λάθος εξιστόρησα, τις γρατσουνιές σου λάθος Τα θάματα σου άχρωμ... Read more

Η μοίρα του Ανθρώπου, σαν σταύρωση απλωμένη στις τέσσερις γωνίες της γης με μέταλλα των βαθύτερων σημείων καρφωμένη η αναζήτηση του ‘Όλου . Κλαδιά ελιάς προσάναμμα και αναθυμιάσεις ξεχ... Read more

(αυτή η γαμημένη ιδιοτροπία μου … να τον γράφω με κεφαλαίο)   Οι Άνθρωποι, ζυγιάζουν τα μόνα ξεπερνούν τον κανόνα και ας ματώνουν Κάποιοι ιδρώνουν την φύση ελαττώνουν την ζήση μια... Read more

Σου πέταξα δύο πέτρες στο λαιμό μια σκέψη φριχτή πριν κοιμηθείς πριν βγεις με σκαρί στ’ ανοιχτά σε ύπνο βαθύ . Είναι ωραία όταν οι μέρες τρώγονται μεταξύ τους  . Σου μίλησα για των αρω... Read more

Καληνύχτα σε μια τέχνη που πάει με όλους όχι γιατί γουστάρει αλλά γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς καληνύχτα σε μια τέχνη πουτάνα που είναι ικανή να μετρήσει πάνω στην ίδια ζυγαριά ένα στεγν... Read more

Πέρασαν κιόλας τρεισήμισι χρόνια περίπου .. (να μενε κάτι!) από τα πρώτα μελανοσκαλίσματα σκέψεις, εμμονές, φόβοι, όνειρα βρήκαν τρόπο, βρήκαν τόπο βρήκαν σπίτι . Γεννήθηκαν πράγματα, όχι σπ... Read more

Ακροβατώ και γδέρνομαι ματώνω από των σκληρών ουρλιαχτών τους ήχους παγώνω από τις μεγάλες θάλασσες νεκροταφεία και οι ξένες ευχές με γειώνουν . Ακροβατώ και σέρνομαι σκύβω κάτω από τις μεγά... Read more