ΚΑΙ ΜΕΤΑ….Η ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΓΩ

…..Και μετά που λες Γιωργία, πήγαμε με το σχολείο στη βουλή να περιηγηθούμε αλλά εγώ τα μπέρδεψα και νόμισα ότι θα ηγηθούμε και πήγα και κάτσα σε μια μεγάλη καρέκλα και ήρθε ένας με κοστούμι και με σήκωσε γιατί ήταν του προέδρου είπε.

Και μετά ήμασταν πάνω και κοιτάγαμε και ακούγαμε και είχε πολύ πλάκα και ήταν ωραία. Και μετά ένας κύριος είπε για το ρολόι μιας κυρίας και μαλώσανε αλλά δεν νίκησε κανένας.

Και μετά ένας άλλος κύριος με γυαλιά με ρώτησε από που είμαι, εμένα στην αρχή μου άρεσε πολύ αυτός ο κύριος γιατί ήταν και μάγκας σαν τον φίλο μου το Δημητράκη που τους δέρνει όλους,και τούπα με καμάρι < ο παππούς από το Κιρκιτζέ> και κείνος μούπε να φύγω γιατί δεν είμαι καθαρός,αλλά εγώ το πρωί είχα πλυθεί και έτσι δεν μ’άρεσε αυτός γιατί ούτε μάγκας ήταν,κουραδόμαγκας ήταν.

Και μετά σηκώθηκε στο βήμα (γιατί το λένε βήμα αφού είναι ακούνητοι?)ένας παχουλός κύριος,αυτός πρέπει να ήταν πολύ μορφωμένος,γιατί δεν κατάλαβα τίποτε απ’αυτά που είπε, ούτε εγώ ούτε η Κικίτσα που ήταν δίπλα μου και μου δειχνε το βρακάκι της.

Και μετά σηκώθηκε ένας αψηλός με γυαλιά,πρέπει ναταν ο αρχηγός,αλλά εμένα δεν μου άρεσε γιατί το πήρα χαμπάρι πως είναι κομμούνι επειδής μίλαγε για τον Λένιν και μένα η γιαγιά μου μου χε πει, ότι ο κυρ Μανώλης ο λαδέμπορας στη κατοχή της είχε πει ότι τα κομμούνια είναι κακοί.

Και μετά σηκώθηκε ένα Στουρνάρη,χαχαχα βλαμμένος τίποτα δεν ήξερε και όλο για δάνεια έλεγε και εγώ που ξέρω καλή διαίρεση με τα δάχτυλα βρήκα αμέσως ότι μου πέφτουν 4.000 περίπου στο μερτικό μου και θα αγοράσω πολλές καραμέλες και τσίχλες και θα δώσω και στη Κικίτσα για να παίξουμε τους γιατρούς,και γελάγαμε που τον κορόιδευαν οι άλλοι και τον χειροκροτούσαν κι αυτός ο χαζός δεν καταλάβαινε ότι τον κορόιδευαν….ερε πλάκα που είχε….

Και μετά βγήκε ένας άλλος και είπε ότι τα 40.000.000.000. θα τα πάρουν 40 νοματέοι γιατί άμαν τα πάρουμε όλοι δεν φτάνουν,και στεναχωρέθηκα εγώ που δεν θα έπαιζα τους γιατρούς με την Κικίτσα.

Και μετά άρχισαν να διαβάζουν ονόματα και εγώ είχα ανατσουτσουριάσει, γιατί περίμενα να ακούσω το δικό μου να σηκωθώ να με δει και η γιαγιά από την τελεόραση.Πω πω ονόματα να δεις…πολλάαααα…και μετά άκουσα Γιώργος και πήγα να σηκωθώ αλλά ήταν άλλος, ένας Παπαντρέας,και περίμενα και περίμενα και δεν το παν το όνομα μου, ούτε το δικό σου Γιωργία, ούτε της Κικίτσας ούτε του Στέλιου.ούτε του Μανωλάκη……κανενός το όνομα δεν είπαν ,μοναχά τα δικά τους.

και μετά Γιωργία που βγήκαμε όξω εγώ στην αρχή ήμουνα πολύ στεναχωρεμένος  που δεν είχα ακούσει ούτε το όνομά μου ούτε κανενός φίλου μου,αλλά μετά ήμουνα χαρούμενος γιατί ήμουν όξω και κατάλαβα ότι εκεί μέσα βρώμαγε,και δεν μου αρέσει η βρώμα,σαν σάπιο αυγό κάτι.και χάρηκα που δεν μίλησαν για μας μέσα στη βρώμα γιατί η μαμά θα το καταλάβαινε και θα με ξανάκανε μπάνιο.

Και μετά………………………………