Ατμόσφαιρα ιονισμένη θερίζει, σαν δίψα λερωμένου λαού. Ιστορία βιασμένη σπαράζει, γωνία με βρώμικο χρήμα φαντάζει, της νέας ηθικής το σπλάχνο μια σφεντόνα κρατά. Μαύρο το χώμα, μαύρο το αίμα... Read more
Κάποιες φορές πνίγομαι,κοιμάμαι και ακούω στον ύπνο μου κέρματα.. Αυτό, νιώθω ένας τεράστιος άδειος κουμπαράς, που ακόμα και το μικρότερο κέρμα κάνει θόρυβο μέσα μου. Φουσκώνω από τους αντίλ... Read more
Οι μοναξιές μηχανεύουν το στάσιμο οι ορφάνιες σαλεύουν στο γόνιμο οι δικαστές αγναντεύουν το άδικο οι σημαίες φασίστες γεννούν Οι γαλέρες ιδρώτα μαζεύουνε οι φωνές ακούρδιστες μοιάζουνε οι λ... Read more
Ανύποπτος χρόνος σκορπάει κραυγές σκίζει σάρκες του άξαφνου η σπουδαία μοιρασιά . Μουρμουράει ξυράφια – τα μάτια κλειστά ανίκητος εραστής του ουδόλως μίας χάντρας λευκή φορεσιά . Ανύποπτος ο... Read more
Μια μνήμη σε βράχο κυλάει όσα θυμάσαι τρυπούν σαν καρφιά να μοιράσεις τον χρόνο λυπάσαι ξοδεμένο το βιος προσπερνά . Μάνα στα μαύρα στολίζει ένα τάφο από τούβλα σπιτιών όνειρα μεγάλα φυσούσε... Read more
To βιβλίο των νεκρών ονείρων γεμίζει, σκίζοντας τις σάρκες των επίμονα πεσόντων. Παραδομένος στην βουή, ενός γεμάτου θεάτρου την πλάνη, ενός θορύβου το άσχημο τέλος. Μήπως αυτές οι φωνές, δε... Read more
Το απαύγασμα, μιας λέξης ορφανής κουτουλάει πάνω σε βαρυσήμαντα σημεία στίξης πάνω σε γερασμένους κανόνες αναλώνεται στο σφιχταγκάλιασμα των μέτρων πληγωμένη από την βίαιη προσαρμογή στις συ... Read more
Ανάχωμα εστάθηκε του συρφετού η συμπόνια και απόκαμα αλέκιαστος, ανήμπορος, αγνώμων; Αλώβητος εστάθηκα σε πονεμένη αφήγηση και λάθος εξιστόρησα, τις γρατσουνιές σου λάθος Τα θάματα σου άχρωμ... Read more
Kαμωμένη πρώτα στο μυαλό και την φαντασία, σαν ιδέα, σαν φάντασμα. Να γεννιέται μια φιγούρα που σκαλίζει τον λεπτό φλοιό ενός εγκεφάλου. Να σιγοσκίζει τα σκοτεινά του εκείνα σημεία που της ε... Read more
Η μοίρα του Ανθρώπου, σαν σταύρωση απλωμένη στις τέσσερις γωνίες της γης με μέταλλα των βαθύτερων σημείων καρφωμένη η αναζήτηση του ‘Όλου . Κλαδιά ελιάς προσάναμμα και αναθυμιάσεις ξεχ... Read more
(αυτή η γαμημένη ιδιοτροπία μου … να τον γράφω με κεφαλαίο) Οι Άνθρωποι, ζυγιάζουν τα μόνα ξεπερνούν τον κανόνα και ας ματώνουν Κάποιοι ιδρώνουν την φύση ελαττώνουν την ζήση μια... Read more
Σου πέταξα δύο πέτρες στο λαιμό μια σκέψη φριχτή πριν κοιμηθείς πριν βγεις με σκαρί στ’ ανοιχτά σε ύπνο βαθύ . Είναι ωραία όταν οι μέρες τρώγονται μεταξύ τους . Σου μίλησα για των αρω... Read more
Καληνύχτα σε μια τέχνη που πάει με όλους όχι γιατί γουστάρει αλλά γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς καληνύχτα σε μια τέχνη πουτάνα που είναι ικανή να μετρήσει πάνω στην ίδια ζυγαριά ένα στεγν... Read more
Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.
Email Address
Subscribe
2015 Powered By Anorthografies.net
