Ο σφυγμός μου πάλλεται, αυξάνει, στων ακραίων καιρικών φαινομένων το απάνεμο. Μικροί άνθρωποι με κουστούμια σαστίζουν και οι ιδρωμένος μασχάλες προδίδουν την έλλειψη διδακτέας ύλης στα εγχει... Read more
Ημέρες ελατήρια, νύχτες πολεμικές στο φώτων το σπάραγμα. Ερωτικά εμβατήρια. Μοναξιές, που σαν κενές λεωφόροι στενάζουν, πόλεις που αδειάζουν, λέξεις που λιγοστεύουν, Άνθρωποι που λιγοστεύουν... Read more
Στο αστερισμό του κρίνου, η αλμύρα σαν αδυσώπητη ύλη της ενώσεις μας γεύεται. Συλλέκτης μανιακός, χημικός Η2Ο. Τα παιχνίδια στην άμμο, αντοχών οι ιμάντες, πολεμιστών οι ασπίδες και ένα χαίρε... Read more
Διάττοντες αστέρες σε μια παρθένα γη που αίμα αμβλιζει Της απουσίας το κόκκινο σουβλίζει τα σωθικά των αιώνια μόνων. Πηγαία η αναζήτηση του Όλου στο αιτιατό ενός θόλου πεσμένου τα ουράνια σώ... Read more
Απατηλή των ανθρώπων η όψη όταν κάτω από βράχους θωρείς μιας πέτρας την άξαφνη κόψη που σαν βρέφος κοιμάται νωρίς Των λαφύρων το ύψος γεννάει του θεριού στραβωμένη ματιά Ένα κάστρο μιλάει Έν... Read more
Οι μέρες περνούν αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού λυμαίνουν τους δρόμους στον κόμβο των μεγάλων αποφάσεων διστάζεις . Αυτό το κάτι που είναι μέρος του Όλου αυτό το κάτι που σε γεννά . Η εποχή προ... Read more
Η αλήθεια κοιμάται σαν κόσμημα ενός κόσμου φθαρμένου του βίαιου παρόντος ανίερη σιωπή . Των κυμάτων ο θραύστης σε γωνία γελάει ο πλάστης ενεργών παραγόντων την φράξια γεννά . Η πλεξούδα σου... Read more
Μυστικές δοξασίες της άγριας νύχτας παιδιά τον χρόνο δυνάστη ορίζουν σε μίαν άλλη διάσταση, σαν κάτι απτό Ο βωμός μιας θυσίας κρεβάτι των ονείρων σεντόνι βαρύ η κραυγή μου φωνάζει η κραυγή μ... Read more
Είδα μια μέρα ένα όνειρο σαν αυτά που κάνουν τους ανθρώπους να πετάνε σαν αυτά που τους κάνουν να καίνε όμως όπως όλες οι βίαιες αλλαγές πονάνε έτσι κ’ αυτή γιατί την σάρκα σου σκίζουν... Read more
Άδικο χώμα καρτεράει και ένας θεός ικέτης ξεμπροστιάζεται μπροστά στο λίγο απ΄το πολύ σου αντιμέτωπος με το λίγο του Ο χρόνος ξεπόρνεψε γύρεψε υπακοή σαν μια ζαριά βουβή Άναρχος για όσα σου... Read more
Μια πόλη φάντασμα, ζωή σε αργία μοιάζει με κάτοπτρο στην φαντασία Γεννά μια αφήγηση, μια εποποιία χαλάει την τάξη μου σαν εντροπία Μου φέρνει θύμισες, μετράει το ήθος μου λέξεις που σκίζουνε... Read more
Δεμένος πισθάγκωνα το στήθος σου δάγκωνα τι σου ναι η στιγμή . Μοίρα μου βρόμικη στ’ αστέρια υπόδικη αυτόματα λιώνει το μη . . Ιδρώτας κ ζώδια τα πόδια καλώδια το φως ασελγεί . Μαλλιών... Read more
Επανάληψη Οι νευρικές απολήξεις του θέρους κοντοστέκουν μπρος σε όνειρα στείρα Συνήθεια Ορφανών ερώτων το πέπλο σαν δεσμά ακυρώνει την θέα Ρουτίνα Σε τινάζουν οι μποτίλιες με αίμα μια κομψή... Read more
Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.
Email Address
Subscribe
2015 Powered By Anorthografies.net
