Ότι του φανεί του Λωλοστεφανή
Τρεχάτε γιασεμιά ανθρώπους να βρετε να φέρετε δωνά να τους μυρίσετε κρυφά στα χείλη. Τρεχάτε παιδιά μανάδες να βρετε ξεχασμένες κάτου από ερείπια μπομπαρδισμένα να σας βυζάξουν.... Read more
Φτάνει να μ’αγαπάς σιχαμένη μνήμη, να μη μ’ απαρνιέσαι με το που βγαίνει σεργιάνι ο αυγερινός να απαντήσει τη πούλια. Φτάνει να στέκεσαι πλάι μου ολόρθα, ζωντανή, με ξέπλε... Read more
Είπα να σου χαρίσω διό στάλες απ’ το αίμα μου να βάψεις κόκκινα τα μάτια, να βλέπουν μονάχα ήλιους και πελάγη, ανάρια, πέρα, μακρυά. Είπα να σου δώσω διό δάκρυα γλυκά σαν μέλι ν... Read more
Ψάξε να βρεις λόγο να ζεις, γλύψε τον τρεχάμενο ιδρώ στα στήθια μιας γυναίκας. Σκάλισε τη γης κάτου απ’ τα πόδια σου, φέρε το χώμα στις φούχτες σου, άστην να νασάνει λιγάκι, πέτ... Read more
Ηταν εκεί γύρω στα 70 όταν η κυρά Νότα ( μάνα) και ο κυρ Τάκης (μπάρμπας), με μάθαιναν επισήμως Αγγλικά, ένεκα που ήταν και διδάσκαλοι, όχι του έθνους αλλά της Κοκκινιάς σίγουρα. Το ινστιτο... Read more
Θα γράφω, θα συνεχίζω να γράφω μέχρι να με σχωρέσει ο γιος μου για την άθλια ζωή που του ξέρασα. (Αν το κάνει ποτές) θα γράφω ενάντια στα πουλάκια και στα ποταμάκια που υποδουλωμένα ν... Read more
Βολεύτηκα στη θέση τη μπροστινή, άφησα τους άλλους πίσω σα να μην υπήρξαν ποτές. Βολεύτηκα με τη πρώτη ανάσα στη μπόχα του σάπιου μήλου, που η μοχθηρή Εύα έδωκε στον άβουλο Αδάμ.... Read more
6.15 Πρωί, πλατεία Κλαυθμώνος, ο ήλιος ακόμα κοιμάται πίσω από τον Ακρόπολη. Οι σκουπιδιαρέοι του δήμου πίσω από τον καταβρεχτήρα προσπαθούν να σβήσουν τα σημάδια της χτεσινής διαδήλωσης.Μαζ... Read more
Τώρα που όλα αλλάζουν βρήκες να ζήσεις απ’ την αρχή τη νιότη σου? Να την σεργιανίσεις σε σκοτεινά σοκάκια, να μυρίσεις ματαιοδοξία, να ξεπαρθενευτείς απ’την αρχή? Τώρα που... Read more
Εκείνη μου μιλούσε περίτεχνα για Εμπειρίκο, Καβάφη, και έναν άλλον δεν θυμάμαι, και γω ήθελα να της πω ένα κάτι που χα γράψει για αυτήν που αγάπησα. Ντράπηκα…….. Εκείνη μο... Read more
Εχε το νου σου … σούπα πριν ξεκινήσεις με το γνωστό φοβισμένο τόνο στα χείλη, αλλα και τη κρυφή ελπίδα στη καρδιά.Από πάνω τρέξε όταν δεν αντέχεις πια. Οταν το μακελειό θεριέψει κατά τ... Read more
Νάταν λέει μια αγκαλιά ο κόσμος νάταν, γιομάτος φιλιά και χάχανα παιδιών. Νάταν λέει χαλασμένα τα κανόνια αχρείαστα νάταν, να τα φορτώναμε νου και ψυχή, να κάνουν μπαμ στα σύγ... Read more
Mάτια υγρά, θαμμένα στο κλάμα σε χιλιάδες θύμησες. Πέρα και πάνω από βουνά, δίπλα σε ρεματιές που το λιόγερμα φωτάνε σαν κατακόκκινο αίμα τρεχάμενο. Χέρια λιγνά, τρεμάμενα, με ακροδάχτυλα λε... Read more
Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.
Email Address
Subscribe
2015 Powered By Anorthografies.net