Αδέσποτοι γλάροι μαζώνονται
ένα γύρω από σβηστές καμινάδες
με φριχτό σκοπό,
να γεννούν προσάναμμα,
να ζεστάνουν ξυλιασμένες ψυχές.
Περνούν ίσα πάνω
από το κοιμώμενο, απαθές λιμάνι,
στέκουν λίγο να ξαποστάσουν
στους έρμους γερανούς
του νεκρού από καιρό καρνάγιου
και με πικραμένα μάτια
ανηφορίζουν ίσαμε το μπαλκόνι μου.
Που και που φιλιούνται στον αγέρα,
ένα πολύπαθο,μακάβριο φιλί
πριν το πέρασμα στην αθανασία.
Λιγνοί γλάροι, σκελετωμένοι,
θυμίαμα στην ανθρώπινη παχυσαρκία.
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...