Ο καθρέφτης της εξουσίας

Πάντα πίστευα ότι οι κυβερνήσεις που είχε αυτός ο λαός, όπως και κάθε λαός, είναι καθρέφτης του, οπότε σαν φυσικό επακόλουθο της αντανάκλασης μιας ιδεατής κυβέρνησης θα ήταν η αλλαγή του δικού μας προσώπου.

Πηγαίνοντας πρόσφατα σε μία κομματική συγκέντρωση, όχι για να συμμετέχω αλλά από περιέργεια, μου αρέσει να σχηματίζω άποψη από προσωπική επαφή και όχι από αφηγήσεις άλλων. Ένα πράγμα που μου έκανε εντύπωση είναι οι τοποθετήσεις των συμμετεχόντων, που εκτός από 2-3, όλοι οι άλλοι στη διάρκεια της ομιλίας τους ανέφεραν τουλάχιστον μία φορά την λέξη εξουσία ή εξουσιάσουμε, πχ. Όταν θα έρθουμε στην εξουσία, θα πρέπει να εξουσιάσουμε με τρόπο τέτοιο κλπ.

Ξέρω ότι κάποιοι θα μου πουν ότι το ψειρίζω πολύ και χάνω την ουσία, απλά θέλω να τους πληροφορήσω ότι η δική μου αίσθηση της αλλαγής περνάει μέσα από τα πιο απλά πράγματα και αυτά συμπληρώνουν αργότερα τα πιο σύνθετα.

Δεν είναι χαζοί οι τύποι που μετονόμασαν το υπουργείο δημόσιας τάξης σε υπουργείο προστασίας του πολίτη (!!) , άλλη όρεξη δεν είχαν; Ήξεραν τι έκαναν, και απλά έπαιξαν με τις λέξεις.

Η πολιτική ασκείτε από τα πιο απλά πράγματα όπως  το πώς περπατάς στο δρόμο και πως μιλάς, μην απορείς λοιπόν που παίζουν με τέτοια εργαλεία, ρίχνουν το επίπεδο για να μπορούν να συνεννοούνται με τον συνομιλητή τους, στην προκειμένη εμένα, εσένα ή το γείτονα δίπλα.

Οπότε ξαναγυρνώντας στο παραπάνω καθρέφτη σου λέω ότι μόλις αλλάξεις εσύ πραγματικά μόνο τότε θα αλλάξουν και αυτοί τον τρόπο τους.

Η εξουσία γενικά διαφθείρει, είναι γεγονός ότι αυτές οι δύο λέξεις πάνε μαζί, δεν μπορούν να υπάρξουν χώρια, σε έναν καθρέφτη τώρα που θα κοιταχτείς και θα νιώσεις ότι δεν θα έχεις την ανάγκη να σε κυβερνήσει ή να σε εξουσιάσει κανένας και ότι είσαι ικανός να ορίσεις την τύχη σου μαζί με τους υπόλοιπους που μοιράζεσαι τον μάταιο αυτό κόσμο τότε είσαι μπροστά στα πρόθυρα της δημιουργίας μια αναρχικής κοινωνίας, απαλλαγμένη από κάθε είδους εξουσία επειδή όμως ΕΣΥ θα την έχεις καταστήσει άχρηστη και χωρίς λόγο ύπαρξης.

Μετά, εφόσον σε φοβίζει η ευθύνη του να πάρεις την ζωή πραγματικά στα χέρια σου, σκέφτεσαι ποιος θα κάνει την βρώμικη δουλειά αντί για εσένα, ποιος θα είναι ο ιδανικός δηλαδή που θα ήθελες να σε κυβερνήσει, αν κάτσεις και σκεφτείς λοιπόν πια είναι τα χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να είχε αυτός ο ‘ηγέτης’, μαζί με άλλα είναι και τα παρακάτω:

Να  διακατέχεται από το αίσθημα της δικαιοσύνης, της αμεροληψίας, της ισότητας,  η μόνη του έννοια να είναι το δικό σου καλό, που θα μπορεί να μένει απερίσπαστος από τις σειρήνες των συμφερόντων που θα φωνάζουν μπροστά του και άλλα τέτοια χαριτωμένα.

Συγνώμη, αλλά θα πρέπει να σε ενημερώσω ότι αν υπάρχει αυτός κάπου αυτή την στιγμή, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε θα ήταν να σε κυβερνήσει, αποκλείετε γενικά να ήθελε να κυβερνήσει το οτιδήποτε!