Δεν είμαι ποιητής,
οι ποιητάδες
στέκουν μπροστά
απ’ τους καιρούς,
μυρίζουν, ακούνε, βλέπουν
και μετά
φτιάχνουν το άβριο,
το ζωγραφίζουν με χρώματα,
μάβρο του θανατά,
άσπρο του φωτός,
και κόκκινο,
άλικο σα το αίμα.
Δεν είμαι ποιητής,
μονάχα ένας ακόλουθος
θλιβερών,ανήμπορων
καιρών είμαι,
που ουρλιάζει
σα πληγωμένος λύκος.
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...
