πέρα δώθε
τσαλακωμένες ράγες ακονίζουν την πένα ..
και πάντα εκεί, πάντα παρόν
μέσα στριμόχνουν όνειρα με ανθρώπους
και επιδιώξεις μπλέκονται στο μάσημα του χρόνου
και κάπου εκεί
ανάμεσα στα ανάκατα όνειρα
βλέπεις τις καμπούρες με την απογοήτευση μαζεμένη στην πλάτη
βλέπεις τις ταλαίπωρες φάτσες από την αναμονή στις αποβάθρες
στριμωγμένες ελπίδες μέσα σε βαλίτσες και ένα διάλυμα μικρό
ένα ουρανός και μια στάλα βροχής στο τζάμι να σε ξυπνάει με βιάση
μην χάνεις άλλο χρόνο
αλλά εσύ εκεί το χαβά σου, κουρασμένος
τουλάχιστον αφού δεν θα σε χορτάσει, ας σε ξεκουράσει
κάνει θόρυβο πολύ με τα σκουριασμένα του σίδερα
αλλά σου μοιράζει τραγούδια
σε ανακατεύει με τα παλέματα και τα τσαλίμια πάνω στις ράγες
αλλά σε κερνάει ζωγραφικής πίνακες για να ξεχνιέσαι
γιαυτό δεν του κακιώνεις
κάτι δίνεις κάτι παίρνεις
μεγάλη κομμούνα τελικά ο καρβουνιάρης
και κει που νομίζεις ότι η βαβούρα και η μιζέρια θα φανούν και πάλι
μαζεύεις ότι κουράγιο απέμεινε για να κατέβεις
στριμώχνεσαι με τις βαλίτσες σου να σέρνονται από πίσω ουρά
σαν την κακογραμμένη μοίρα σου
μα να, φως σου μπαίνει από τις γρίλιες
και ένα χαμόγελο να ξεπροβάλει σαν ήλιος πίσω από τα πολλά μπαγκάζια
μία αγκαλιά να φωτίζει τη μαυρίλα του αποχωρισμού
και να την κάνει .. αντάμωση
τώρα καλό ταξίδι …
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...
