Και αν κολυμπώ τα χρόνια
και αν μολογώ στα δόντια
και άμα πνιγώ στα χνώτα
και αν γκαστρωθώ στα λόγια
είναι που νιώθω πεθυμιά
και λογαριάζω λιόφεγγα
είναι που σεργιανάω
και τα ξερνώ στις σκοτεινιές
και άμα πονώ στα ήρεμα
δικό μου βάρος ειδικό
και άμα σκορπίζομαι πολύ
και άμα μαζεύομαι πολύ
είναι που γίνομαι νερό
ξορκίζω τα πλακώματα
εκεί πάνω στο στήθος
χαμογελώ ματώνοντας
και ανάστροφα ποθώ
.
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...
