(αυτή η γαμημένη ιδιοτροπία μου … να τον γράφω με κεφαλαίο)
Οι Άνθρωποι, ζυγιάζουν τα μόνα
ξεπερνούν τον κανόνα
και ας ματώνουν
Κάποιοι ιδρώνουν την φύση
ελαττώνουν την ζήση
μια υπενθύμιση
Οι Άνθρωποι, στη Λακαντόνα
κρατάν φωτιά και ανεμώνα
πλούσια εξαίρεση
Άλλοι στουπιά φλέγουν, φωνάζουν
ηθικές αρτηρίες σου φράζουν
ονειρεύονται
Οι Άνθρωποι, κυοφορούν στα τσιμέντα
πλουτίζουν στα νέτα
σαν μία υπόσχεση
Οι Άνθρωποι στις πόλεις, αγαπούν και πεθαίνουν ακόμα ..
.
Κάνε Like στο:
Like Φόρτωση...
